China: dag 7 (vrijdag 26 oktober 2007)

Wegpiraat

Onze laatste bestemming is de stad Guangzhou, niet ver van Macau en Hong Kong. Deze industriële miljoenenstad is een van de belangrijkste handelscentra van China, en zo mogelijk nog verstopter en vervuilder dan Peking. Onze nieuwe chauffeur rijdt als een idioot en scheurt slalommend tussen de auto's. Iedere paar minuten heb ik het idee dat we op het nippertje aan een botsing zijn ontsnapt. Zelfs spookrijden of over een voetgangersbrug crossen om een stukje af te snijden, vindt hij de normaalste zaak van de wereld.

Scooterverbod
Tot vorig jaar reden hier ook nog eens vele duizenden scootertjes rond, die veelal werden ingezet door straatrovers. Ze tikten autoruitjes in bij het stoplichten en gristen tassen weg. Zelfs als daar nog 'iemand aan vast zat'. Toen een vrouwelijke bestuurder met tas en al uit de auto werd getrokken en werd overreden, was de maat vol: van de ene op de andere dag werden alle scootertjes verboden, dus ook voor alle mensen die er voor hun werk op aangewezen waren. Geen discussies, geen referenda, gewoon een verbod. Zo makkelijk gaat dat in China.

Camera kapot !#$%&!!
We zijn met papierrecycler Thijs Cox op weg naar een papierfabriek een uurtje buiten Guangzhou, maar omdat de stad uitkomen ook een uur kost is het laat in de ochtend als we op onze locatie aankomen. Als we tien minuten aan het filmen zijn geeft onze professionele splinternieuwe camera (die als zeer stabiel bekend staat) een error en kunnen we hem niet meer aan de praat krijgen. Telefonische navraag leert dat alleen een erkende Sony-reparateur hem weer aan de praat kan krijgen.

Dat soort dingen wil je niet horen als je met een strak draaischema op het Chinese platteland zit! We kunnen niet anders dan onverrichter zake met Cox terugkeren naar Guangzhou. Daar vinden we gelukkig een verhuurbedrijf van professionele camera's. Maar het is inmiddels laat in de middag: geen tijd dus om terug te keren. Cox komt met een oplossing: hij kent nog wel een papierfabriek in de stad waar we de opnames af kunnen maken.

Zo gezegd zo gedaan. We worden keurig ontvangen bij de fabriek waar de Nederlandse kranten en ander oud papier torenhoog ligt opgestapeld. Na een stressvolle dag staat het interview met Cox er alsnog keurig op.