Super Tuesday laat kiezer in het duister

Wat gevierd en verwelkomd werd als nationale voorverkiezing waarvoor men superlatieven tekortkwam, is uitgelopen op een mislukking.

Super Tuesday sterft in vaagheid en laat de kiezer volledig aan zijn lot over bij het bepalen van zijn keuze tussen kandidaten die ze nog nooit hebben gezien behalve in de talloze reclameblokken op tv. Dat stellen critici aan de vooravondvan de massale stembusgang

De politiek is in veel staten verder van de burger komen te staan. Op Super Duper Tuesday, Tsunami Tuesday of Giga Tuesday mag een continent naar de stembus om te trachten een Republikeinse en een Democratische presidentskandidaat te kiezen. De keuze is echter moeilijker dan ooit voor potentiële stemmers.

Kiezers van Californië tot New York en Delaware en van Alabama tot North Dakota krijgen dit keer één luttele week de onverdeelde aandacht van de kandidaten. Tientallen miljoen kiezers moeten tussen de voorverkiezingen van Florida (30 januari) en woensdag trachten te weten te komen waar de kandidaten staan ten aanzien van onderwerpen die hen of hun staat raken.

De kandidaten doen ondertussen hun uiterste best zich op de vlakte te houden in nationaal uitgezonden debatten. De enorme verscheidenheid in het electoraat bij megavoorverkiezingen als Super Tuesday staat niet toe dat ze het achterste van hun tong laten zien op vlakken als de economie, de oorlog in Irak, gezondheidszorg, het milieu, immigratie etc. Wat het goed doet bij een arme zwarte boer in het zuiden, valt niet noodzakelijkerwijs in goede aarde bij een professor in Massachusetts, een zakenman in Manhattan of een filmster in Hollywood of die ontelbare andere Amerikaanse kiezers, en andersom.

Het systeem is in de woorden van columnist David Broder van de Washington Post verworden tot een waar de best geïnformeerde kiezers het minste gewicht in de schaal kunnen leggen, terwijl de mensen met de zwaarste stem de minste kansen hebben om de kwalificaties van de kandidaten op waarde te schatten".

Hadden mensen vroeger door de langgerekte kalender van voorverkiezingen de tijd om de kandidaten te leren kennen en kwamen deze ook langer en vaker dan één enkele campagnestop in de staat, nu mogen kiezers blij zijn als ze een glimp kunnen opvangen van de 'echte' Clinton, Obama, McCain en Romney. Die liepen alleen de deur plat in Iowa, New Hampshire, Nevada en South Carolina. Daar konden goed geïnformeerde kiezers wel hun stem uitbrengen, maar het gewicht ervan bleef beperkt.

(Bron: ANP)