Dit is het NOVA-archief. Vind en bekijk de NOVA-reportages, dossiers, en opinie-artikelen.

Marinedroom werd bijna zelfmoord

30 mrt 06

"Ik voelde me heel erg bang. Om mijn moeder en vader achter te laten, om wat die klootzakken hadden gedaan."

Het is november 1992 en Pascal van de Wielen wil springen. Strop om de nek, eenzaam in een park in Schagen. Het is de eerste van vele zelfmoordpogingen die de matroos zal ondernemen.

Weg van de marinematen die hem hebben bedreigd, mishandeld, aangerand en verkracht. Veertien jaar na dato zijn de daders nog nooit gepakt, is er nooit vervolging ingesteld en zijn de strafbare feiten bijna verjaard.

"De marine was mijn grote droom. Ik wilde varen. Na mijn diensttijd bijtekenen en de zee op,'' vertelt de oud-matroos op de bank in zijn kleine woning. Hij zag de afgelopen dagen zijn ervaringen bij de marine veelvuldig langskomen in nachtmerries en flashbacks overdag. Hij wordt al jaren behandeld, met wisselend succes.

In 1992 is Pascal een rustige maar enthousiaste jongen. De training voor de dienstplichtige matrozen is zwaar, maar hij geniet. Dít is wat hij altijd heeft gewild. Overdag hard werken, 's avonds met maten naar de kroeg. In een café in Den Helder komt Pascal in oktober 1992 vier marinematen tegen. Ze drinken veel en scheppen op over hun veroveringen. "Later geloofden ze me niet meer, omdat ik sterk begon te overdrijven.''

De vier besluiten dat matroos Van de Wielen hoognodig naar de hoeren moet. Onder bedreiging met een stiletto gaat Pascal mee naar Amsterdam. "Ik heb toen geen seks gehad, en dat was voor die gasten voldoende om te denken dat ik homo was.''

Enkele dagen later slaan de vier in het centrum van Den Helder de matroos in elkaar. De dag erop vallen drie van hen de kamer van Pascal op het marineterrein binnen. Ze slaan hem in elkaar, kleden zichzelf en Pascal uit en randen hem aan.

Ten einde raad zoekt Pascal hulp. "De huisarts bleek een marineman, de wijkagent van de marechaussee was ziek.'' Die avond besluit de jonge matroos op het laatste moment geen eind aan zijn leven te maken, niet wetende dat het ergste nog moet komen.

Op 3 december 1992 snijden de vier militairen hem de pas af. Ze slepen hem in de auto en in de duinen misbruiken ze hem. Hij wordt in elkaar getrapt en terwijl een pistool tegen zijn hoofd staat, moet hij een van de mannen pijpen.

Pas twee jaar later durft Pascal aangifte te doen. Hij is dan al langdurig ziek, wordt psychiatrisch behandeld en woont begeleid. De marinedroom is voorbij. "Zelfs een opleiding voor matroos binnenvaart is te zwaar. Zeilen tijdens de vakantie gaat nog net.''

Vervolging van de daders is vandaag de dag nog mogelijk. De verkrachting en de vrijheidsberoving zijn nog niet verjaard. Van de Wielen verwacht er weinig van. "Twee jaar geleden hoorde ik dat mijn dossier in Den Helder is verdwenen.''

Oud-matroos Van de Wielen heeft inmiddels definitief afscheid genomen van de marine. "Jaren geleden ben ik eens gaan praten. Tja, zeiden ze, dit soort zaken gebeurt vaker.''

(Bron: www.AD.nl)

 
 

Extra Informatie

  •  
  •  

Het NOVA Archief

Vind en bekijk de reportages die zijn uitgezonden in NOVA in het NOVA-archief.

NOVA Archief