Leven en werk van regisseur Michelangelo Antonioni
31 jul 07
Regisseur Michelangelo Antonioni is maandagavond thuis overleden. De wereldberoemde regisseur is 94 jaar geworden. Een overzicht van zijn leven en werk:
Antonioni was al tijdens de Tweede Wereldoorlog als filmmaker actief. Hij werd beroemd door films als 'La
signora senza camelie' (Camille zonder Camelia's, 1953), 'Blow Up' (1966) en 'Identificazione di una donna'
(Identificatie van een Vrouw, 1982).
Antonioni won tal van belangrijke prijzen voor zijn werk. Zo kreeg hij voor 'Blow Up' de Gouden Palm van het
Filmfestival van Cannes en een Oscarnominatie. Voor 'La notte' (De nacht) kreeg hij een Gouden Beer op het
festival van Berlijn.
Antonioni studeerde af in economie aan de universiteit van Bologna en werkte als filmcriticus voor een krant
voordat hij zelf films ging maken. In zijn films staan psychologische aspecten van het burgerlijk milieu,
waaruit hij zelf afkomstig was, centraal.
Volgens Walter Veltroni, de kunstminnende burgemeester van Rome, is met Antonioni een regisseur overleden die
de moderne film voorgoed heeft veranderd. "Na het zien van zijn films is het niet meer hetzelfde om te kijken
naar het gezicht van een vrouw, het design van een auto of naar een wolk."
De films van de Italiaanse regisseur Michelangelo Antonioni (1912) gelden als klassiekers in het zogenoemde
esthetische genre. In tegenstelling tot tijdgenoten als Federico Fellini en Pier Paolo Pasolini (wiens films
vooral over de arbeiders en lagere klassen van de maatschappij gingen), maakte Antonioni vooral films over de
elite en de bourgeoisie, zonder die overigens te romantiseren of te verheerlijken. Zelf noemde hij zijn films
"analyses van emoties".
Antonioni's eerste grote succes bijvoorbeeld was L'Avventura (1960), gevolgd door La Notte (1961) en een jaar
later L'Eclisse. De drie vormden een eenheid, handelend over het thema verwijdering. De gegoede klasse stond
centraal, maar werd niet flatterend afgebeeld.
In L'Avventura verliezen de treurende geliefden van een vermiste vrouw zich bijvoorbeeld in een seksuele
verhouding. Blow up (1966), in Londen gefilmd, toont de oppervlakkige wereld van een hippe modefotograaf die
totaal onverschillig blijft als hij zijdelings bij een moord betrokken raakt.
Na zijn studie economie in Bologna ging Antonioni naar Rome om meer te leren over de cinematografie. Hier
ontmoette hij onder meer Roberto Rossellini, met wie hij later veel zou werken. In 1966 maakte hij zijn
eerste Engelstalige film, het mysterieuze en spannende 'Blow up'. De voor die tijd gewaagde seksuele
scènes en het spel van Vanessa Redgrave maakten de film populair.
Dat succes werd niet geëvenaard door opvolger Zabriskie Point (1970). Hoewel critici lyrisch waren over
The Passenger (1975), met Jack Nicholson, bleef het publiek weg. Veel van zijn films zijn bevlogen, met een
grote nadruk op visuele effecten, maar dromerig. Vaak is er weinig dialoog, weinig plot, maar zijn er wel
lange scènes waarin nauwelijks iets lijkt te gebeuren. Zo loopt de hoofdrolspeelster in 'La Notte'
grote delen van de film door de stad, andere mensen observerend.
Hoewel hij tot op hoge leeftijd bleef regisseren -Identificazione di una donna dateert uit 1982 - behaalde de
Italiaan nooit meer de successen van zijn vroege werk. In 1995 kreeg hij wel een Oscar voor zijn hele oeuvre.
De onderscheiding werd een jaar later gestolen uit Antonioni's appartement in Rome. In die tijd kreeg de
vermaarde regisseur een beroerte, die hem
deels verlamde. Ook kon hij niet meer praten. Pas ongeveer tien jaar later was hij weer in staat te
filmen.
Antonioni is vredig in een leunstoel overleden met zijn vrouw Enrica Fico aan zijn zijde. Hij wordt donderdag
in zijn geboorteplaats Ferrara begraven.
(Bron: ANP)