Het relaas van de slachtoffers van de Groningse hiv-affaire
11 feb 08
Voor het eerst sinds ze besmet zijn geraakt met het hiv-virus verklaren drie slachtoffers van de Groningse hiv-zaak over hun leven na hun besmetting.
NOVA citeert uit hun verklaringen en daaruit blijkt hoe ziek ze zijn. Maar ook hun depressiviteit, onmacht
en woede richting de daders.
"Ik was al een tijdje ziek maar dacht dat een gewone buikgriep was. Daarna was het meteen al voor mij
duidelijk dat ik niet op een normale manier was besmet, maar waarschijnlijk door een naald. Bij de GGD waren
ze ongerust en toen ik naging hoe ik zou kunnen zijn besmet kon het alleen die ene keer geweest zijn dat ik
bij Peter ben geweest", vertelt het eerste slachtoffer.
"Psychische klachten beginnen de kop op te steken, onmacht, omdat ik er niet met mijn volle verstand bij ben
geweest, en dus niet weet wat er allemaal met me gebeurd is", stelt één van de slachtoffers.
"Dit is een vreselijk angstig gevoel. Ik maak me gek met het idee wat ze nog allemaal met me hebben kunnen
doen terwijl ik daar zo zwaar gedrogeerd lag".
Ook voelt hij zich schuldig: "Zo van, was ik er maar nooit naar toe gegaan, en zie je wel: het is mijn eigen
schuld, niemand heeft me toch gezegd dat ik met de bus naar Groningen moest gaan? Schuldgevoel tegenover mijn
ouders want zo ben ik immers toch niet opgevoed? Ik hoop echt dat ze de juiste straf krijgen die ze
verdienen, want het is immers vreselijk wat ze mij hebben aangedaan. Ik heb nog nooit van m'n leven
wraakgevoelens gekend maar hoop dat ze beseffen wat ze hebben gedaan".
Een ander slachtoffer is zo ziek dat hij aan zijn baas vertelt dat hij met hiv besmet is: "Ik verscheen zo
lang niet op mijn werk dat ik de bedrijfsarts op de hoogte moest stellen van de reden van mijn
ziekmelding".
"Ook mijn werkgever is op de hoogte en ook hoe ik het opgelopen heb. Daarnaast raken steeds meer collega's
van dit verhaal op de hoogte. Dat maakt het voor mij erg moeilijk om elke dag op mijn werk te verschijnen.
Tot dusver verloopt de therapie zeer moeizaam. De uitslagen zijn weliswaar goed maar ik heb vanaf de start
van de therapie te kampen met heftige bijwerkingen zoals spierpijn, diarree, hoofdpijn en depressie."
Een derde slachtoffer omschrijft de onmacht die hij sinds de besmetting voelt: "Er zijn zeker momenten
geweest de afgelopen periode dat ik dacht, ik stap er maar uit. Het leven waarvoor ik gekozen heb kan niet
dit leven zijn. Onmacht, onrust en angsten. De toekomstverwachtingen zijn voor mij onherstelbaar beschadigd.
In het begin zijn er vrienden die het eng vonden om met mij om te gaan, drinken uit hetzelfde glas, bij mij
naar het toilet gaan, dit zijn dan de praktische voorbeelden, die mij enorm hebben getroffen. Als ik nu
bewust had gekozen voor onveilige seks had ik dit makkelijker kunnen accepteren. Maar het is voor mij
onverteerbaar dat mij dit is aangedaan door derden die zich bewust zijn wat voor leed zij daarmee een ander
toe bedelen. Eerst drogeren en daarna bewust infecteren met hiv. Ik vraag me af of ze wel beseffen hoe het
leven van een ander daardoor stuk is gemaakt".
In NOVA vanavond een uitgebreid verslag van de verklaringen die de slachtoffers van
de Groningse hiv-zaak hebben
opgesteld.
In de studio reageert de advocaat van de slachtoffer, Fred Kappelhof.