ME toegezegd bij strandrellen Hoek van Holland

Waar bleef de Mobiele Eenheid bij de rellen in Hoek van Holland? NOVA reconstrueert de avond van de uit de hand gelopen strandrellen waar eind augustus een dode viel door een politiekogel.

Verhoren
Tijdens de briefings voor het strandfeest in Hoek van Holland is aan politieagenten gezegd dat de Mobiele Eenheid achter de hand werd gehouden. Dit staat in de vertrouwelijke politieverhoren van zo'n dertig agenten die betrokken waren bij de strandrellen en waarin NOVA inzage kreeg. “Er werd ons verteld dat de ME op de achtergrond beschikbaar was ”, aldus een agent.

Een andere agent zegt: “Er werd aangegeven dat er vermoedelijk Feyenoord hooligans naar het evenement zouden komen en dat er ME achter de hand was. Dat gaf mij niet het idee dat ik zelf met die gasten aan de slag moest”. Maar de agenten werden aan het begin van de avond op verschillende locaties gebrieft. Een andere agent zeg weer: Er was info dat er die avond hooligans zouden komen. En er werd vertel me dat er geen Mobiele Eenheid was”.

Doodsangsten
Het strandfeest eindigde op 22 augustus met zware rellen tussen de politie en honderden feestgangers, waaronder tientallen hooligans. De politie, met te weinig agenten aanwezig, dreigde onder de voet gelopen te worden en schoot tientallen keren. Daarbij kwam een 19-jarige jongen om het leven. Uit de verklaringen van de agenten blijkt welke doodsangsten ze hebben gehad. En de agenten bespreken de rol van de jongen die dodelijk geraakt werd. Ook beschrijven ze de tactiek van de hooligans die op feest aanwezig waren.

Over die tactiek zeggen de agenten: “Ik zag een blanke jongen met een dikke witte trui. Ik zag deze jongen met zijn hoofd knikken richting alle agenten uit mijn groepje. Het leek op dat moment of hij ons aan het tellen was.” “Ik had het idee dat de vechtpartijen bewust werden veroorzaakt om te zien hoe de politie zou gaan reageren. Ook konden ze dan meteen bekijken met hoeveel mensen de politie aanwezig was. Ik weet uit ervaring dat dit de werkwijze van de harde kern van de hooligans is.”

Slachtpartij
Het is rond 21.00 uur als een agent het volgende hoort: “ Over de portofoon hoorden we steeds meer over vecht- en steekpartijen. Daardoor kreeg ik steeds meer het idee dat het een slachtpartij was. …Een collega zei toen tegen mij dat er via de portofoon werd gevraagd waar de ME bleef…Ik heb uiteindelijk de hele avond geen ME gezien.”.

Rond half twaalf gaan een kleine dertig agenten het terrein op, op zoek naar een collega in nood . De agenten worden bekogeld worden met flessen, stenen en plantenbakken. Ze vluchten op linie richting de nooduitgang. “Vlak voor de nooduitgang werd ik bij mijn arm gegrepen. Een jongen zei tegen me: Ga nou weg hier, Als jullie niet weggaan vallen er doden. Jullie zijn met te weinig. We weten dat er geen ME is.”!

Relschoppers
Ook beschrijven de agenten uitvoerig wat er is gebeurd in de duinen, waar een jongen door een politiekogel om het leven komt: “We kwamen bij de nooduitgang. Iemand van ons heeft het hek dichtgedaan. De hekken bleven ongeveer 10 seconden dicht.” “Toen hoorde ik dat er werd afgeteld door die relschoppers die op dat moment achter de gesloten hekken stonden. Ik hoorde ze tellen van 5, 4, 3, 2, 1 0”

“Toen begonnen de hekken te bewegen en hoorde ik de menigte joelen en schreeuwen,. Ik zag dat de hekken naar voren omvielen. Ik keek de menigte in en voelde me alsof ik naar een open kooi met leeuwen keek”. “Op dat moment werd er weer door politiemensen geschoten. Er zijn salvo’s afgevuurd. Het leek wel oorlog. Ook ik heb mijn wapen getrokken. Al schietend hebben we ons als groep verder in de duinen teruggetrokken."

Overleden
“Er komt een spervuur van materiaal op ons af Ik zag dat er een keukenmes van ongeveer 15 a 20 cm naast me landde”. “Ik zag dat een jongen een strandstoel in onze richting gooide. Hij sprong van een stapel stoelen af en liep in onze richting. Ik zag dat hij opnieuw een stoel in z’n handen had, Ik heb niet gezien waar hij is gebleven. Ik ben ervan overtuigd dat deze jongen die met de strandstoel gooide, de jongen was die ik later heb zien vallen en dat hij de jongen is die is overleden”.

“Ik stond in de frontlinie. Ik hoorde dat er om mij heen nog flink geschoten werd. Op een gegeven moment zag ik dat ongeveer in het midden van de mensenmassa, helemaal aan de voorzijde van de groep een jongen neerviel. Ik zag ook dat een jongen rechts van hem, met een witte pet op, onze kant op gebaarde zo van : daar ligt iemand.”

Geschoten
“Het slachtoffer werd door een paar jongeren uit de menigte opgetild en voor onze linie neergegooid. De jongeren gingen weer terug in de menigte”. “Het was een levenloos lichaam dat voor ons werd neergegooid. Iets in de trend van: Hij is voor jullie en zorg maar voor hem”. “Ik ben naar die jongen gerend en heb hem beetgepakt bij z’n arm. Ik ben gebukt met mijn rug naar de mensenmassa toe teruggerend naar onze linie”. "Daarna hoorde ik dat er weer geschoten werd . De linie trok zich verder naar achteren terug, met het slachtoffer tussen ons in Er werd nog steeds met van alles gegooid. Er werd maximaal geschoten maar het schieten had geen effect op de massa. Ze waren helemaal dol en gingen niet meer terug”.

“Ik zag opeens collega’s met een jongen slepen, ik dacht: die is geraakt. We kwamen bij een stukje waar een lantaarn stond. Ik zag dat een jongen was, en dat er heel veel bloed op de bovenkant van z’n borstkast te zien was . Ik zag dat hij wel ademhaalde. Samen met een collega heb ik toen de jongen 400 meter verder weggesleept, weg van het oorlogsgebied. We haalden collega’s in en kwamen met het slachtoffer als een van de eerste aan bij de Rivierweg. We hebben het lichaam in een politiebus gelegd. Ik zag dat het slachtoffer een enorm grote hoofdwond aan de achterzijde van zijn hoofd had. Ik zag tevens een klein wondje voor in z’n hoofd tussen z’n ogen.”

Spanning
Uiteindelijk zijn, het zo blijkt uit de verklaringen, zes politieagenten te paard die de duinen inrijden om de groep agenten te ontzetten en de relschoppers uit elkaar te jagen. Hierna wordt het rustig en realiseren de agenten zich wat ze hebben meegemaakt: “Toen het rustig werd begon ik ook pas de pijn te voelen. Ik ben natuurlijk vaak geraakt Ik had pijn in mijn hand, mijn knie, overal wel eigenlijk. Maar vooral het gevoel dat ik het overleefd had overheerste. Van de spanning heb ik daar toen staan kokhalzen. Ik was blij dat ik het er levend vanaf had gebracht.”

“Ik weet zeker dat ik het heb overleefd omdat we als groep bij elkaar zijn gebleven. Die hooligans waren op zoek naar de zwakste schakel. Iemand die zou vallen of uit de groep zou komen. Ik weet zeker dat die persoon het ook niet overleefd zou hebben. Ik had het gevoel in een oorlogssituatie te zijn beland. Ik heb tijdens mijn diensttijd gediend in voormalig Joegoslavië. Ik heb daar het een en ander meegemaakt maar nog nooit een gebeurtenis die zo ingrijpend, bedreigend en bizar was als in Hoek van Holland.”

In de studio reageert Joop van Riessen, oud-hoofdcommissaris van de Amsterdamse politie.

Naar boven