Pepers

Brooklyn, New York Terug in Brooklyn, grijs en nattig. De hele buurt is afgezet omdat er deze week weer een film wordt opgenomen. Bij de groentenjuwelier aan de overkant is nu een afdeling Nederlandse kwaliteitsdrop (Oldtimers, Klene) waar een gemiddelde Albert Heijn bij verbleekt. Iedereen moppert erover, maar ik zeg, lang leve de multi-culturele samenleving! Orginele Amerikanen moet je hier überhaupt met een lantarentje zoeken, maar ok, dit is New York. Maar als je dieper het land ingaat, dan wordt het niet minder. Texas is zo’n staat waar je het gevoel krijgt dat het beter is als gewoon iedereen Spaans gaat spreken en “get it over with”. Latino gemeenschappen in zuidelijke staten zijn zo groot, met eigen kranten en tv-stations, dat ze de Engelstalige wereld niet meer nodig hebben. Waarom zou je nog Engels spreken? En ook in het noorden: bel een kabel-, telefoon,- of vliegtuigmaatschappij, en de eerste vraag is of je niet misschien in het Spaans te woord gestaan wil worden. Ik sprak laatst een Canadese diplomaat die vertelde hoe zijn Amerikaanse collega’s vroeger meewarig deden over de problemen met Quebec; haha, dat soort problemen hadden ze niet in Amerika, zeiden ze glimlachend, toen. Nu is Engels in bepaalde regio’s een tweede taal, en de Spaanse cultuur dominant; met name in gebieden (Californië, New Mexico, Nevada, Arizona, Utah, Texas) die eerst Spaans/Mexicaans waren, en die in de eerste helft van de 19de eeuw met geweld bij de Verenigde Staten werden gevoegd, wat tot intense rancune in Mexico heeft geleid. De zachte herovering die nu plaats vindt, wordt la reconquista genoemd. Zijn er landen die plotseling tweetalig worden, waar dat niet heeft geleid tot grote sociale, economische en politieke problemen? De Amerikaanse schrijver Samual P. Huntington (“The Clash of Civilisations”) stelt in “Who Are We?” de vraag: als de Anglo-Saksische, protestante cultuur dan zo gelijkwaardig is aan de Spaanse, katholieke cultuur, waarom zijn Mexico en de VS dan zo verschillend? Heel politiek-incorrect om daarover te mopperen, maar een gemeenschappelijke taal is wel essentieel als je een vrij groot land bijeen wil houden. Wordt de taco-belt Amerika’s Friesland, Vlaanderen, Catalonië, Quebec, Kosovo? Wat voor gevolgen het ook heeft, wen er maar aan dat alles anders wordt. De groep latino’s is zo groot dat je als politicus wel gek moet zijn om ze voor het hoofd te stoten, door bijvoorbeeld Engels de officiële taal te maken. Een van de geloofsartikelen van Karl Rove, de politieke strateeg van George Bush, was dat hij de latino’s -vaak sociaal conservatief- te vriend moest houden, als onmisbare bouwsteen in elke verkiezingsoverwinning. Vandaar het omzichtige immigratiebeleid van de president. (Verrassend is dat de kwestie van illegale immigratie nauwelijks een rol speelt in de campagnes). En dit jaar tonen de latino’s voor het eerst echt hun macht. Ze laten ze zich massaal als kiezer registreren en in Californië, Nevada, Florida, Texas kwamen ze in record-aantallen naar de stembus. Een op de drie stemmers bij de Democraten in Texas was latino. En op wie stemmen de latino’s? Op Hillary. 2 tegen 1, soms 3 tegen 1. Clinton vertelt nu overal dat ze bij elke maaltijd Spaanse pepers eet. Het kan haar niet heet genoeg zijn. Ze zegt verslaafd te zijn aan Mexicaans eten. Wat kan Obama hier nu nog tegenover stellen?

Tags: