Wat eten we?
13 MRT 08
Exeter, New Hampshire Naar New Hampshire gereden om John McCain te zien spreken. Weet u nog wie het is? Hij doet ook mee aan de verkiezingen. Sterker nog, hij heeft de nominatie van de Republikeinse partij al op zak. Het moet alleen nog even officieel gemaakt worden. Dat gaf duidelijk een fijn ontspannen gevoel. Hillary en Obama zullen elkaar nog maanden lang te lijf moeten gaan en het niveau wordt met de dag flauwer. Nu moest Geraldine Ferraro, in 1984 Democratisch kandidaat voor het vice-presidentschap, door het stof omdat ze had gezegd dat Obama mede dankzij zijn huiskleur zover is gekomen als hij is gekomen. Woede! Verontwaardiging! Tsja. Obama heeft net de primary in Mississippi gewonnen omdat hij 91% van de zwarte stemmen haalde (bij de blanken kwam hij niet verder dan een 21%). Een woordvoerder van Hillary zei dat ze wel verwacht hadden in Mississippi te verliezen, omdat daar nu eenmaal zoveel Afrikaans-Amerikanen wonen. Ook heel fijngevoelig. Nu nog zes weken tot de voorverkiezingen in Pennsylvania, op 22 april. Dat zou nu de Laatste, Allesbeslissende, Definitieve veldslag moeten zijn. Niet beslissend in materiële zijn, want geen van de twee gaat voor de conventie een meerderheid gedelegeerden halen, maar wie hier wint heeft een sterke zaak bij de supergedelegeerden die deze strijd links- of rechtsom gaan bepalen. Tot Pennsylvania is het een beetje windstilte. Er was hier de laatste dagen ook niet veel aandacht voor de campage. Overal hoor je iedereen praten over de gouverneur van New York, Eliot Spitzer, die vandaag aftrad. Normaal zou je zeggen, weer een typisch staaltje Amerikaanse puriteinse kinderachtigheid (hoewel er een echo is van Rob Oudkerk), maar deze menselijke stoomwals was tot een jaar geleden officier van justitie die genadeloos strijd voerde tegen prostitutie (en tegen milieu-overtreders en sjoemelende types op Wall Street), daarbij buitengewoon agressief, moralistisch en gelijkhebberig, en zeer bedreven in het verwoesten van reputaties door publiekelijk aanklachten rond te strooien die vervolgens zelden de rechtszaal bereikten. (Ook in Nederland hebben we die ze wel, dat soort actievoerende officieren die denken dat ze zelf boven de wet staan). Een elegante val nu in eigen zwaard. Die Spitzer verdiende het echt. Heel plezierig (let op: ironie!) is ook dat de prostituee die Spitzer bezocht, een 22-jarige meisje dat iets in de muziek ambieert, hier nu met volle naam en adres in de krant staat, met foto’s geplukt van haar facebookpagina, plus haar daar vastgelegde dromen en twijfels en gevoelens. Haar appartement wordt nu door cameraploegen en fotograven belegerd. Wat is het toch mooi die journalistiek (opnieuw: ironie! Sommige mensen nemen alles letterlijk). Pikant puntje, Spitzer zou supergedelegeerde zijn op de Democratische partij-conventie en steunde Hillary. Min 1 voor Hillary. O ja, John McCain in New Hampshire. Hij noemde dit vandaag een battlefield state, en dat is boeiend omdat het tijdens Reagan en lang daarna, de enige staat in New England was die veilig Republikeins was: Live free or die!, pro-gun, anti-belastingen, dat werk. Maar de staat schuift richting Democraten, ook door instromende pensionado’s uit New York en New Jersey, en McCain zal hier moeten vechten. Hij hield vandaag in het rustieke Exeter een aardig praatje en zei verstandige dingen over klimaatverandering en energiebeleid en sociale zekerheid en vrijhandel, en dat Amerika moet doorvechten in Irak. Het publiek, veel beschaafde en vriendelijke mensen van een zekere leeftijd, hoorden het allemaal tevreden knikkend aan. Er waren misschien 300 mensen in de zaal, laten we voor het gemak zeggen, 400. Op een beetje bijeenkomst van Obama verschijnen er zomaar 20.000. En die gaan na afloop allemaal opgepompt, dansend en swingend de straat op. John McCain is in alle opzichten een bewonderenswaardig man, met een levensverhaal waar Obama niets van belang tegenover kan stellen, en 10 keer meer politieke ervaring dan Hillary, een man met grote vechtlust en heldenmoed, een man van eer en overtuiging, maar ergens mis je die verzengende vonk. Ik stel me zo voor dat een man die daar vandaag in de zaal zat, daarna terug gaat naar zijn verzekeringskantoor of meubelwinkel, de rest van de dag braaf doorwerkt, en dat zijn vrouw ‘s avonds vraagt hoe zijn dag was. “O gewoon. Niets gebeurd. O nee, toch wel. Even naar John McCain wezen luisteren. Goeie vent hoor. Wat eten we?”