Heroes & Villains
23 JUN 09
We waren gisteren weer in het Metropolitan Museum in New York (de meest overweldigende schatkamer ter wereld), toen mijn oog op de Japanse afdeling bleef hangen op een soort inkthouder. Een paar eeuwen oud. Gemaakt van zwarte lak. Simpel en prachtig. En toen zag ik dat het precies een iPhone was. Dezelfde vorm en afmetingen. Sommige dingen zien eruit alsof ze er altijd al geweest zijn.
Geen spijt
Ik heb kort geleden mijn eerste iPhone gekocht, kort voordat het ding - natuurlijk - dramatisch in prijs werd verlaagd en er een snellere en betere versie uitkwam. Toch heb ik geen spijt. Het leven was al veranderd door dat ding, vooral door het ‘maps’-programma. Waar we ook zijn, we kunnen nu restaurants en cafe’s en hotels en benzinestations in de omgeving vinden. We laten eeuwen van zoekend rondtasten achter ons. Sommige revoluties gebeuren pal onder je neus, maar je beseft niet hoe fundamenteel ze zijn.
Roestige PC
Het is niet alleen iPhone en Apple die er hier vorm aan geven, maar zij doen dat het meest elegant. Ooit, na de strijd te hebben opgegeven met Microsoft-Vista, ben ik overgestapt naar Apple. We waren bij de veiligheidscontrole op een vliegveld en tegenover me stond een man die een MacBook uitpakte en op de band plaatste. Ik vroeg hoe hij beviel. Hij keek naar mijn PC laptop en zei: “Why don’t you step into the light.” Sindsdien ligt de PC in een kast te roesten.
iPhone
En toen de Blackberry-telefoon dus recent begon te haperen, een iPhone. Het bijzondere is dat hij een platform biedt voor echt hanteerbaar mobiel internet. Er is een industrie ontstaan die duizenden kleine programmaatjes maakt die op de iPhone draaien. Het ding weet dus niet alleen waar we zijn, hij kan ons ook vertellen hoe goed het restaurant aan de overkant van de straat is; hij weet of een tafel waterpas staat en hoe de muziek heet die ergens uit een luidspreker komt.
Als we hardlopen houdt hij de route bij en rekent de gemiddelde snelheid uit. Hij bevat onze favoriete foto’s, video’s en muziek en via Wikipedia is alle verzamelde kennis van de wereld permanent binnen handbereik. Iedereen ontvangt, en iedereen zendt; zo weten we nu al precies waar de files staan. Nu al kunnen we - als zij dat willen - precies zien waar onze familieleden en vrienden zijn. Dat soort gegevens zijn ook interessant voor werkgevers.
Begin
Dit is allemaal nog maar het begin. De combinatie van GPS, mobiele telefonie, internet, SMS, fotografie, video, wie weet waar het toe kan leiden? Het foto-programma iPhoto van Apple kan de gezichten van mijn vrienden herkennen. Elke keer als we iets vragen vertellen we iets over onszelf.
Twitter
Technische vernieuwing, we kunnen de gevolgen makkelijk onderschatten. Klein voorbeeld: de Amerikaanse regering heeft zich extreem op de vlakte gehouden over de opstand in Iran. Maar op één moment is er ingegrepen. Twitter (ik ga er maar vanuit dat u weet wat dat is) zou de service vorige week anderhalf uur onderbreken voor onderhoud aan de server. Het Amerikaanse State Department heeft Twitter gevraagd dat uit te stellen omdat het een ideaal communicatie-middel is voor de tegenstanders van Ahmadinejad. Twitter! Blijkbaar toch geen kinderachtige tijdsverspilling. Het wordt nu de tweede Twitter-revolutie genoemd (de eerste was Moldavië).
Eigenzinnigheid
En het zijn toch vooral weer de Amerikanen die dit allemaal uitvinden en bedenken. Er is geen land waar zoveel ruime gegeven wordt aan een individueel genie, aan een eigenzinnige enterpreneur. Het aandeel Apple volgt de gezondheidstoestand van de baas van het bedrijf, Steven Jobs. Hij heeft in april een levertransplantatie gehad.
Gadget
Toen de nieuwe iPhone, de 3G S ( S staat voor Speed ) vorig week uitkwam, geen lange rijen voor de winkels. Waarschijnlijk zijn er nu een half miljoen van verkocht. De helft van de verkoop van het vorige model. Toch niet zo gek in een land in een diepe economische crisis, voor - zoals mijn vrouw Merel zou zeggen - weer een nieuwe gadget.
En voordat dit op reclame begint te lijken:
Heroes & Villains
We hadden hele mooie plaatsen voor een concert van Bebel Gilberto, een Braziliaanse zangeres. Op het moment dat zij zou beginnen te zingen - ze stond al bij de microfoon in een doodstille zaal - precies om 8 uur, begon mijn iPhone plotseling "Heroes & Villains" van de Beach Boys te spelen. Behoorlijk geluid nog in zo’n dingetje. Ik kreeg hem maar niet stil, met hoeveel kracht ik ook paniekerig alle knoppen indrukte. (Je moet namelijk eerst je wachtwoord intoetsen, naar het muziekprogramma gaan en hem daar het zwijgen opleggen). Wie zegt dat technologie het leven niet kan veranderen? Niemand kan dat sturen. De introductie van nieuwe technogie heeft altijd onvoorziene gevolgen.
Uiteindelijk hebben we verbijsterd gekeken hoe die Bebel Gilberto als een soort Penny de Jager over het podium hupste en was "Heroes & Villains" de beste muziek van de avond.
Naar boven