Het lichaam bevrijd

De garçonne, het ‘jongensmeisje’, droeg het haar kort en voor haar rok gold hetzelfde.
[klik voor vergroting]
In de tijd van Eline Vere, een bekende romanfiguur uit het werk van Louis Couperus, bewogen dames uit betere kringen zich ruisend voort zeer elegant, maar tot flauwvallens toe samengeperst in een strak korset. Bil- en boezemlijn, daar ging het om.

Haaks daarop stond ongeveer in dezelfde periode de zogeheten Reformkleding, waarbij een gezond lichaam voorop stond en het vooral belangrijk was dat de draagster zich vrij kon bewegen. De Reformkleding was het resultaat van de beginnende vrouwenemancipatie, nieuwe ideeën over gezondheid en hygiëne en een groeiende belangstelling voor sport.

Hoewel de voorstanders van de wespentaille de reformjurken maar hobbezakken vonden, had het met kunst- en vliegwerk versmalde middel zijn langste tijd gehad.

Ook het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog had vérstrekkende gevolgen voor de vrouwenkleding. Vrouwen namen in de oorlogsindustrie de arbeidsplaatsen van de mannen over en daardoor veranderden hun kledingbehoeften.

De damesmode werd androgyn: een combinatie van mannelijke en vrouwelijke accenten. In de Roaring Twenties bevrijdde de jonge vrouw zich voorgoed van het korset. De garçonne, het ‘jongensmeisje’, droeg het haar kort en voor haar rok gold hetzelfde (foto rechtsboven).

Op uitgaansavonden vervaagde het verschil tussen burgerij en arbeidersstand; zelfs fabrieksmeisjes doregen dan hun ‘sjanskousen’ van goedkope glanskatoen of kunstzijde in vleeskleur.

2 november – Pierepauwen

Op Vlieland gaan kinderen met lampions langs de deuren, zoals elders op 11 november met Sint Maarten. De kinderen zingen: "pier, pierepauwe, jongens en meisjes gaan trouwen, jongens met een wit overhemd aan, meisjes met korte mouwen.’