Een onverdeeld genoegen was reizen vroeger niet. Slechte wegen, niet geveerde karren, lekkende boten, onbeschofte tolgaarders en herbergen die krioelden van het ongedierte vergalden doorgaans het reisgenot.

Erger was de voortdurende onzekerheid. De reiziger trok vaak door streken die hem onbekend waren, met vreemd volk dat hij niet of nauwelijks verstond en waarmee het dus oppassen was: voor je het wist was je je beurs kwijt.

E. van den Velde schilderde in 1616 een van de gevaren langs de weg, een overval bij een herberg.

Wie het zich kon veroorloven reisde met een escorte. Antoon Derkinderen (1859-1935) gaf daarvan een impressie op de onderstaande aquarel uit 1885, gemaakt voor de historische optocht die dat jaar gehouden werd ter gelegenheid van het 700-jarig bestaan van ‘s-Hertogenbosch.