De zwarte dood

De pestepidemie die Europa in 1347 trof, plaatste de bevolking voor een raadsel. Van de ene dag op de andere kregen de slachtoffers zwarte builen, eerst in liezen en oksels en vervolgens over het gehele lichaam.
Een pestslachtoffer, in 1682 geschilderd door Th. G. van der Schuer.
[klik voor vergroting]
Na drie of vier dagen hoge koorts en het ophoesten van bloed volgde meestal de dood. Over de oorzaken van de pest, die Europa een groot aantal keren heeft getroffen, deden de wildste geruchten de ronde.

 

Sommigen meenden dat de lucht verpest was door giftige deeltjes; anderen beweerden dat de joden het water hadden vergiftigd. Voor de geestelijkheid was er geen twijfel: de pest was een straf voor het zondige gedrag van de mensheid. Naar schatting is tussen 1347 en 1350 in sommige delen van Europa ongeveer een derde van de bevolking door de pest weggevaagd.

De Lage Landen kwamen er verhoudingsgewijs goed van af. De laatste keer dat de Nederlanden door een pestepidemie werden getroffen, was in het laatste kwart van de 17de eeuw. Te zien: een pestslachtoffer, in 1682 geschilderd door Th. G. van der Schuer.

katoen

Katoen wordt al gebruikt in Hindoestan. Grieken en Romeinen importeren het later uit Voor-Indië; in de Middeleeuwen handelen Arabieren in deze textielsoort uit het Oosten. Europeanen tasten lange tijd in het duister over de herkomst, laat staan dat ze weten wat katoen is: het vruchtpluis van de rijpe vrucht van de katoenplant. Pas in de 12de eeuw importeren Spanje, Frankrijk en Italië ruwe katoen om garen van te spinnen.