China: dag 2 (zondag 21 oktober 2007)

Nederlanders lopen de marathon in Peking

Met de jetlag nog in de benen vertrekken we om half zes 's morgens naar het hotel waar de Nederlanders verblijven die de marathon lopen. We rijden per bus naar de start met onder andere steeple-chaser Simon Vroemen, 800-meterloper Marko Koers en volleyballer Bas van de Goor. Maar ook landbouwminister Gerda Verburg, tv-presentator Humberto Tan en Richard Bottram, die een jaar lang iedere dag een marathon liep.

Ik vraag ze wat ze verwachten van deze marathon die ze zullen moeten lopen in de sterk vervuilde lucht van Peking. Deskundigen verwachten namelijk dat duursporters enkele procenten minder zullen presteren vanwege die smog.

Sommigen maken zich ongerust, maar anderen wijzen op de heldere blauwe lucht. Na het filmen van de start proberen we per auto een punt halverwege het parcours te vinden waar we shots van de renners kunnen maken. Dit blijkt moeilijker dan gedacht omdat we een vereiste accreditatie voor de auto missen. We staan een uur vast op de ringweg en kunnen niet bij de renners in de buurt komen.

Chauffeur parkeert auto op marathonparcours
Dan weet onze chauffeur ons onverwacht met auto en al het parcours op te bluffen, op een stuk waar de kopgroep net aan komt lopen. Onze blijdschap slaat om in grote schrik als hij pontificaal op het parcours parkeert. Cameraman Peter van der Linden maant hem onmiddellijk van de baan af te gaan, met enkele gevaarlijke slingerbewegingen tot gevolg.

Tot onze verbazing rijden we de rest van de marathon naast de renners op het parcours, wat enkele mooie beelden van de Nederlandse koplopers oplevert. Die vonden het effect van de luchtvervuiling achteraf meevallen. Maar minister Gerda Verburg en ook Richard Bottram merkten het wel degelijk.

Luchtkwaliteit
Hoe vervuild was de lucht eigenlijk vandaag? We vragen het aan de Wageningse hoogleraar luchtvervuiling Sjaak Slanina die doceert aan de universiteit van Peking. Op ons verzoek liet hij de luchtkwaliteit tijdens de marathon meten.

Er blijkt 120 microgram per kubieke meter fijne deeltjes in de lucht te zitten. Ter vergelijking: in Europa is de maximaal toegestane hoeveelheid 50 microgram!.

Ook Joris Thijssen, die werkt bij Greenpeace China, maakt zich zorgen. We nemen hem mee naar de heuvels rond Peking. Hier zou je een goede indruk krijgen van de smog boven de stad.


Files, files, files
Geen van ons wist echter dat deze plek op zondag het dagje uit is van de stadsbewoners, vooral op een zonnige dag als vandaag. We staan zeker anderhalf uur in de file en kunnen door de drukte niet op de plek van bestemming komen. Dan maar verder lopen, opgejaagd door de ondergaande zon.

Dan blijkt bij de kabelbaan die naar de top van de heuvels gaat, ook nog een enorme rij te staan. We voelen ons gedwongen om 'excuse us, TV!TV!' roepend voor te dringen. Genant.

Als we na nog eens een half uur eindelijk boven zijn, is het al bijna donker. We nemen gehaast het interview met Joris op, die gelukkig in staat is zijn verhaal kort en bondig te vertellen.

'Snoepreisje'
Als we met de kabelbaan terug willen naar beneden, blijken zo'n duizend tot tweeduizend Chinezen hetzelfde te willen. Onmogelijk dus. We sjouwen met onze apparatuur een stuk te voet de berg af en proppen ons in een taxibusje. Die rijdt ons na een lange hobbelige rit de rest van het donkere bergpad af .

Nu staan we wel aan de verkeerde kant van de berg. We stappen over in een ander taxi-busje. In de achterbak gepropt staan we nog eens anderhalf uur vast in de file om onze eigen auto te bereiken.

Na een intense 16-urige werkdag komen we terug in ons hotel. En morgen weer om half zes op. Laat ik nooit meer iemand het woord 'snoepreisje' in de mond horen nemen!