Bangkok, 27 november 2008

Gisteravond tussen 24.00 en ca 01.00 zijn er veel mensen vertrokken. Uiteindelijk zijn er zo'n 200 - 250.000 blijven overnachten. Nu is het hier weer volle bak tot 800.000.

Heb wat leuzen opgetekend:

Our only aim is to fight this government until the prime minister resigns, if in doing so we have caused you any inconvenience we sincerely apologize.
Put a end to the puppet Parlement
Somchay get out the murderer go to hell.
Somchay and the red shirt betray our beloved king.
Somchay, tyrannical corrupt prime minister killed & injured many innocents on 7e Oct 2008 Taksin destroys Thai society This government come from buying-vote from poor farmer.
Thai police seems always support a corrupt government

Er wordt een mededeling gedaan dat de hoogste legerbaas, Anupong paujinda, zojuist voor de staatstelevisie heeft gezegd dat het leger de MOB zal blijven beschermen en dat het zij willen dat de minister-president, Somchay Wongsawat de zwager van Taksin Chinnawat net als Taksin Chinnawat zelf, uit de regering verdwijnt. En er is door hem gezegd dat de strijdkrachten een vreedzame machtswisseling nastreven.

Zoals ik vanochtend begon te vermoeden zal dit gewoon een staatsgreep worden, uitgevoerd door de legertop met speciale commando's die de weg in de regeringsgebouwen inmiddels beter kennen dan hun broekzak.

Hierop wordt met gejuich gereageerd, een uitgelaten stemming heerst er.
Een grote vreugde dans, alsof ze al gewonnen hebben. Dit lijkt een beetje mijn vermoeden te bevestigen dat het leger weer eens op het punt staat de macht over te nemen. Als er een leger is dat gespecialiseerd is in bloedloze machtovernames, dan is dat het Thaise leger.

Ik heb al een poosje het gevoel dat je op zaterdag / zondag wel eens beter in de buurt van het regering centrum zou kunnen, zijn wil je wat meemaken. De ontknoping zal vermoedelijk daar plaatsvinden en niet met een veldslag op Suwannapom Airport. Kan het mis hebben maar ik slaap zaterdag en zondag weer in de straten van Bangkok. Onder de bomen links van de hoofdingang van het regeringsgebouw. Als ik het mis heb kost het mij zeker 2 uur om op de airport te komen. En ik denk dat ik het zonder mijn begeleider moet stellen, wat het een stuk moeilijker maakt al herkennen steeds meer security en De Blackguard mij als die idioot die zo nodig met een geleende pick-up truck snelheidslimieten op de toegangsweg naar de Airport wil verbreken.

Heb zojuist, 21.00 een toespraak van de minister-president, Somchay Wongsawat staan te bekijken. Keurige man respectvol, voorkomend, kun je niks van zeggen. Deze heeft een redevoering gehouden over de enorme schade die de bezetting veroorzaakt. Door het verhinderen van in- en uitgaande vliegtuigen is de economie lamgelegd. Met nadruk gesteld dat de arme fabrieksarbeider, de rijstboer en andere hardwerkende bevolking de prijs betalen van deze ondoordachte en verwerpelijke handelingen. (het was toch het idee van Taksin het fabrieksarbeiderloon op 170 Baht per dag te stellen voor een 12 uur lange werkdag, behalve op zondag, dan slechts 8 uur?) Dat zijn goede bedoelingen voor de Thaise economie die door deze handelingen onherstelbaar beschadigd kunnen raken.

Deze speech lijkt mij een zwaktebod na het gezichtsverlies van afgelopen nacht en de toespraak van Anupong Paujinda, ik gok op zaterdag in het centrum!

Groet uit Suwannapom Airport Bangkok Thailand, Henk Arissen

27 november 2008, Bangkok
Tja en dan gebeurt er eigenlijk helemaal niets.

Ondanks dat het achteraf allemaal niets was moet ik toegeven als je er midden in zit dan valt het soms niet mee. Ondanks dat ik als buitenstaander de ver-van-mijn-bed-show aan het bekijken ben, gaat de adrenaline van de menigte soms ook door mijn aderen.

Je bent afhankelijk van je waarnemingen, visueel en heel beperkt van wat je hoort. De kennis van de taal schiet hopeloos te kort. De massa-reactie uit een bedreigde groep protesterende mensen, die zelf heen en weer geslingerd worden tussen hoop en wanhoop. Heel verwarend, moet je ook mee in de massareactie of juist niet, is telkens de afweging.

Nadat ik mijn pc heb weggebracht en mijn camera opgehaald ben ik terug gegaan om de ontwikkelingen op Suwannapom Airport te blijven volgen. Dit bleek lastiger dan ik had gedacht door de vele road blocs die door Politie en dichter bij de luchthaven door de PAD / MOB waren ingericht. Gelukkig heeft mijn begeleider mij hier echt bijzonder geholpen.

Teruggekomen op Suwannapom Airport blijkt de sfeer totaal omgeslagen van uitermate gestrest, na het vernemen van het overheidsultimatum aan de betogers, naar bijna relax. Ik vind nog een enkele loslopende toerist, een Duitser, Oostenrijker en een Zwitser. Los van elkaar verspreid over de luchthaven. Door totaal gebrek aan communicatie weten zij van voor naar achter niet waar naar toe. De Oostenrijker liep al 30 uur te dwalen, wilde zich van de stress ook niet laten helpen door de altijd vriendelijke Thai.

Na hem verzekerd te hebben dat je niet dood gaat van het aangebodene eten accepteerde hij wat. Maar z'n vliegtuig zoeken bleef prioriteit houden. Zielige man, ga je naar Thailand om je eens lekker uit te leven, raak je hier in verzeilt. Verder een vijftal slapende Aziaten die stug op de Airport blijven en een grote groep Arabieren die zichzelf totaal afzonderen in een uithoek van de luchthaven.
Thaise televisie die, zoals ik vanochtend weer op de TV zie, tendentieuze berichtgeving produceert vanwaar een sterke afkeer en afkeur van de Thaise bevolking uitgaat voor de PAD en de MOB vanaf de luchthaven. Dit is wel de enige berichtgeving die zo'n 80% van de bevolking hier te zien krijgt, de andere 20% heeft ook toegang tot zenders als ASTV3. Zappend tussen beide zenders doet zelfs mij vermoeden dat het van twee verschillende werelddelen zou kunnen komen. Alleen het decor, Suwannapom Airport, blijkt het zelfde! Bizar.

Ik sluit een mogelijke verrassingsaanval van politie op de luchthaven uit! Dit door de geïsoleerde ligging van de luchthaven. Ga er vanuit dat vanaf het moment van het inzetten van een mogelijke aanval minstens 14 minuten nodig zijn, voor de vrachtauto's met de "commendo", om hier te komen. (Heb het stuk tweemaal zelf als test met een pickup gereden.) En dan moeten ze echt hun best doen. Probleem ze kunnen een macht opbouwen vooraan op de toegangsweg. Het geheel een paar dagen parkeren, Suwannapom Airport afsluiten van toevoer, water/energie en dan oprukken. Ideaal. Dan zou de tijd tot ca 4 minuten beperkt kunnen worden en de aanwezige redelijk uitgeput zijn.

Alhoewel ik onze "vluchtauto" om ca 00.00 uur op een strategisch punt speciaal nog laat omkeren voor een eventueel overhaast vertrek, (zorg eerst voor je weg naar buiten voor je er in gaat) blijkt, nadat ik mij een kaart van de omgeving heb laten bezorgen, er niet zoiets is als een way out. Je moet eruit zoals je erin komt.

Langzaam loopt de spanning weer op. Ik heb een gesprek met enkele verpleegsters en vraag naar hun voorbereidingen. Nu zij hebben een behoorlijke hoeveelheid morfine, knevels en drukverband, en dat is het wel zo'n beetje. Zij zijn er om benen en armen af te binden en de ambulance te laten komen. Hoeveel ze er hebben? Daar lopen de schattingen over uiteen van wel vier tot zoveel ze nodig hebben. Die moeten dan nog wel even ingevlogen worden vanaf een straal van laat ik zeggen max 500 Km Mijn begeleider is de leidende security zonder bewapening.

De Blackguard daarentegen is van en heel ander kaliber. Deze haten de Taksins en de politie tot in het merg. De reden hiervoor zou liggen in een gebeurtenis uit 2005/2006. Toen heeft Taksin in het zuiden, zuidwesten, huisgehouden onder vermeende drugdealers. Thailand heeft hier een drugsprobleem wat Taksin met grof politiegeweld, lees uitgevoerd door de gehate "politie-commendo" huishoudend als ware doodseskaders, veel onschuldige mensen zonder vorm van onderzoek of proces geliquideerd. Ik hoor veel: mijn oom, broer of vader heeft nooit iets fout gedaan en is gevangen genomen en doodgeschoten.

De Blackguard bestaat uit jonge mannen, allemaal met een overdosis aan testosteron, waar overigens veel mannen hier last van hebben, die bereid zijn opbleven en dood elk gevecht aan te gaan. Ze zijn goed getraind en beheersen het door mij zelf ooit gepraktiseerde thai kwondo perfect. Zij toverde dan ook als bij toverslag rond 01.00 hun slagwapens te voorschijn. Een risicovol groepje, te risicovol om er bij te hebben. Zij zijn wel uiterst militair gedisciplineerd, da's dan wel weer fijn.

Voedsel en water zijn er in overvloed allemaal meest vriendelijke meisjes die er mee lopen te leuren. Ieder propje word opgeraapt en in vuilniszakken afgevoerd. De schaarse banken, BKK is echt waardeloos op dat gebied, staan achter met lint afgesloten ruimten. Niemand die de vrijheid neemt over dit lint te gaan en het zich meer comfortabel te maken. Uiterst beleeft, correct en gedisciplineerd gaat het hier toe. Wat kun je je als lompe westerling dan een Neanderthaler voelen.

Een geweldig vriendelijk en lief boeddhistisch volk dat alle respect, steun en sympathie van elk vrij levend mens verdient. Al was het maar door de aard en wijze waarop zij uiterst vreedzaam tegen een corrupte overheid strijden, hun vorstendom verheerlijken en beschermen, en een beetje naïef denken een democratie te kunnen verwezenlijken.

Tekenden voor de corrupte verkiezingen zijn wel het meest zichtbaar bij hun koningsgezindheid. Deze sympathie voor de koning is zowaar onder de arme bevolking totaal te noemen. Als ik voorzichtig naar voren breng: en wat als de 82-jarige koning Pumipon Adulyadate komt te overlijden? Bij de gedachte alleen gaan ze spontaan huilen. Niet slechts één maal ik heb dit fenomeen ingang gezet maar meerdere malen heb ik hiermee huilbuien kunnen opwekken.

De Taksin-elite wil een Thaise republiek en de koning buiten de deur werken. Dit zou reden zijn voor meer dan 80% van de bevolking om nooit op Taksin te stemmen. De zoon is minder populair. Over de juiste reden wil niemand mij informeren. Het is niet goed als dit bekend zal worden.

De huidige, Pumipon, doet er alles aan de populariteit van zijn zoon te vergroten. De gezondheid van de zoon zou te wensen overlaten en hij zou veelvuldig artsen in europa bezoeken? Bij komende complexiteit is het gegeven dat 5 december de geliefde koning 83 zou moeten worden. De MOB als verjaardagsgeschenk de Taksin-elite uit de regeringsgebouwen verdreven wil hebben. Je kunt zelfs niet met de stilzwijgende steun van het leger eeuwig de luchthaven afsluiten. Tussen nu en 5 december verwacht ik hoe dan ook een ontknoping.

De nu veel gehoorde argumentatie waarom niet de aanval ingezet 27-11 2008 02.00 uur is dat de belofte van de Thai Airforce, Mr Punkon Beasuvan, om de confrontatie met de politie aan te gaan door laatst genoemde niet als louter een dreigement gezien is. Tijdens mijn nachtelijke omzwervingen over Suwannapom Airport heb ik een paar militairen in burger, veel studenten en vooral de bovenlaag van de Bangkok bevolking gesproken. De strijdkrachten staan zonder twijfel aan de zijde van de huidige koning of dit ook zo zal zijn bij opvolging door de zoon valt nog te bezien. Bij een wisseling van de wacht zal de Taksin elite haar kans wellicht nogmaals willen grijpen. (Dit in de vooronderstelling dat zij nu verdreven gaat worden.)