Moskee promoot homohaat

De Amsterdamse moskee El Tawheed blijkt ook Nederlandstalige lectuur te verkopen waarin wordt opgeroepen tot de djihad (gewapende strijd) tegen 'ongelovigen' en het doden van homoseksuelen. Onlangs raakte het gebedshuis in opspraak door zijn pleidooi voor

"Het is de plicht van iedere moslim die onder de invloed van een ongelovige vandaan wil komen" om een vrome leider te kiezen, aldus een van de boekjes, dat daarmee vermoedelijk verwijst naar de in het Westen levende moslims. Daarna kan hij de strijd aangaan, met alle middelen, van woorden tot wapens, meldt de Nederlandstalige serie 'De weg van de moslim'. Naar verluidt vindt die goed aftrek onder Marokkanen.

Over praktiserend homoseksuelen en moslims die van hun geloof afvallen is het boek duidelijk: 'Dood hen!'. Er is geen discussie over, want, meldt 'De weg', "hierover is men unaniem". Homo's wacht de doodstraf, door verbranding, steniging of zo: zoek het hoogste gebouw in de buurt, "waarvan men ze vanaf het terras met het hoofd naar beneden gooit, vervolgens doodt men ze met stenen".

Het slaan van vrouwen wordt in geen van de in El Tawheed gevonden Nederlandstalige boeken verboden. Wel stellen ze er een grens aan: van 'zacht' slaan tot het vermijden van ernstig letsel of 'wreedheid'. Woordvoerder Farid Zaari ontkent dat zijn moskee oproept tot de djihad of het doden van homo's. Het gaat, verklaart hij, om 'oude boeken': "Als je zo'n boek nu uitgeeft, lever je er meer toelichting bij." Het Arabische Minhaj El Muslim (1964) van de Saoedische rechtsgeleerde El Djezeïri verscheen als 'De weg van de moslim' (2000-2002).

Vorige week baarde de orthodoxe moskee opzien door de oproep tot vrouwenbesnijdenis in een daar verkocht boek 'Fatwas of muslim women'. El Tawheed weigert zich van het boek te distantiëren, hoewel het politieke opschudding veroorzaakte. De reactie van El Tawheed ("Het zou best kunnen dat men weer een spectaculair detail van ons geloof ontdekt") stelt de Amsterdamse wethouder Aboutaleb niet gerust. "Verschrikkelijk, dit wíllen we hier niet. Kennelijk komt de kritiek nog niet goed aan. Ze blijven zich slachtoffer voelen."

(Uit: Trouw, door Lodewijk Dros)