Inspectie begint tuchtzaak tegen internetarts

De Inspectie voor de Gezondheidszorg begint een tuchtzaak tegen internetarts C.V. van de website www.dokteronline.nl. De arts leverde volgens de inspectie onverantwoorde zorg en hield zich niet aan de richtlijnen van artsenorganisatie KNMG, aldus een woordvoerster van de inspectie dinsdag. Dokteronline.com BV spreekt dat in een persbericht tegen.

Volgens de KNMG-richtlijnen moet er sprake zijn van een bestaande behandelrelatie met de patiënt. Is dat niet zo, dan zijn er strenge zorgvuldigheidseisen waar de arts aan moet voldoen. De inspectie is van mening dat dit niet gebeurt en heeft eind vorig jaar ook het Openbaar Ministerie op de hoogte gesteld van een vermoeden dat de arts strafbare feiten beging. Op dat moment was bij de inspectie nog niet bekend dat hij de pijnstiller Depronal had voorgeschreven aan een depressieve 44-jarige vrouw, die daar zelfmoord mee zou hebben gepleegd.

Een woordvoerster van het Openbaar Ministerie (OM) in Den Bosch heeft inmiddels bevestigd dat er onderzoek naar de kwestie wordt gedaan. De FIOD-ECD voert dat uit. Een woordvoerster van de FIOD-ECD wil nog niet inhoudelijk op de zaak ingaan.

Twee andere internetartsen, die van de inspectie ook opdracht kregen om te stoppen, hebben dat gedaan. De site waarvoor C.V. werkt heet - in tegenstelling tot wat het ANP maandag meldde - geen www.doktersonline.com, maar www.dokteronline.com en is nog steeds actief.

Volgens Dokteronline.com BV houdt het bedrijf zich wel degelijk aan de richtlijnen die de KNMG in januari heeft aangenomen. Het bedrijf benadrukt dat mensen die via de site medicijnen krijgen, hiervoor eerst een uitgebreide vragenlijst moeten invullen. Die lijst wordt door de geregistreerde arts beoordeeld. Zonodig neemt deze telefonisch contact met de patiënt op om aanvullende vragen te stellen. Het recept wordt vervolgens online doorgestuurd naar de apotheek.

Dokteronline.com benadrukt dat patiënten ook de 'gewone' arts kunnen misleiden, als ze zelfmoord willen plegen. Nederland moet kiezen: of een mondige patiënt en moderne middelen of betutteling, stelt het bedrijf. Een landelijk te raadplegen patiëntendossier zou gedeeltelijk een oplossing kunnen zijn, stelt het bedrijf. Maar het wijst er ook op dat iedereen zelfmoord kan plegen met pijnstillers die zonder recept bij supermarkt of benzinestation te koop zijn.

De Tweede Kamer praat woensdag over de veiligheid van patiënten. Een Kamermeerderheid van VVD, CDA en PvdA vindt dat minister Hoogervorst (Volksgezondheid) het voorschrijven van medicijnen via internet moet verbieden, zolang een arts geen relatie met de patiënt of volledige inzage in de medische geschiedenis van de patiënt heeft. Huisartsen mogen wel hun eigen patiënten via internet helpen, vindt de meerderheid.

De minister laat via zijn woordvoerster weten dat hij eerst de uitspraak van het tuchtcollege wil afwachten. Ook de KNMG ziet vooralsnog geen aanleiding om de richtlijn aan te scherpen en wil de tuchtzaak afwachten. Volgens KNMG-jurist J. Legemaate is dat een vrij normale manier waarop richtlijnen tot stand komen.

Het uitgangspunt is nu dat artsen die geen relatie met de patiënt hebben, niet via internet moeten voorschrijven, "tenzij ze het professioneel kunnen verantwoorden", stelt Legemaate. Een Nederlands verbod lijkt hem niet zinnig. Het gebeurt al in Nederland, maar kan ook via België of de Verenigde Staten, stelt hij. De jurist vraagt zich af of een dergelijk verbod juridisch stand houdt, als het gebaseerd is op één casus. Vooral omdat het ook de handel beperkt.

Het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) is het daar niet mee eens. De NHG publiceerde dinsdag nieuwe richtlijnen waarin staat dat een huisarts zonder bestaande behandelrelatie geen adviezen, diagnose of recepten mag geven via internet. Ook als die relatie wel bestaat kan een artsenconsult alleen online als dit communicatiemiddel zich er voor leent.

Dus wel bij vragen over bijvoorbeeld bijwerkingen, legt P. Jansen van de NHG uit. Maar niet bij fysieke klachten die lichamelijk onderzoek vereisen of het voorschrijven van zware medicijnen, zoals de pijnstiller Depronal, die valt onder de opiaten.

(Bron: ANP)