Portret Armando
22 okt 07
Armando (1929) behoort tot de belangrijkste naoorlogse Nederlandse kunstenaars.
Hij is vooral zeer veelzijdig. Nationaal en internationaal wordt hij gewaardeerd als beeldend kunstenaar,
schrijver, film- en documentairemaker en violist.
Zijn ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog in Amersfoort, waar zich onder meer een berucht
concentratiekamp van de nazi's bevond, vormden de basis van zijn werk. Hij schetste macht en onmacht, daders
en slachtoffers, herinnering, vergankelijkheid en melancholie in het kader van existentiële en
universele thema's.
Fascinatie voor geweld en kwaad bepaalde zijn werk van meet af aan. Gedreven door het verlangen naar inzicht
in het kwaad en naar de beheersing van de technieken om zijn thema's vorm te geven, verkende hij de
mogelijkheden van ieder medium.
"Het knappe van mensen is dat ze altijd woorden hebben. Mensen kunnen hun daden, ook de meest vreselijke,
altijd in een bedje leggen en met woorden toedekken".
Het pseudoniem Armando betekent 'zich wapenend'. Naar zijn eigen naam, Herman Dirk van Dodeweerd, wenst hij
niet te luisteren. In de jaren vijftig maakte Armando deel uit van een groep
experimentele kunstenaars met onder anderen Jan Schoonhoven en Kees van Bohemen. Hij trad toen ook op als
dichter.
Voor het boek "De straat en het struikgewas", over het gevangenentransport, kreeg hij in 1988 de
Multatuli-prijs. In de jaren zeventig en tachtig schreef hij voor televisie en was hij te zien in de
tragikomische serie 'Herenleed', met Cherry Duyns en Johnny van Doorn.
Sinds 1979 woont en werkt Armando in Berlijn. In 1998 kreeg de kunstenaar een eigen, permanente
tentoonstellingsplek: het Armando Museum.
(Bron: ANP)