De weduwen van Kabul
1 apr 06
Na de val van het Talibanregime dacht iedereen dat er een einde zou komen aan de onderdrukking van vrouwen in Afghanistan.
Ze zouden zich na jaren weer buitenshuis kunnen bewegen, autorijden en naar school kunnen gaan.
De realiteit bleek anders. Nog steeds moet de Afghaanse vrouw zich volledig schikken naar de wensen van de
man. "We dachten dat we onze rechten terug zouden krijgen, dat vrouwen weer zouden meetellen als mens, maar
daar is weinig van terecht gekomen", vertelt een 27-jarige studente medicijnen. Op de vraag waarom ze haar
rechten dan niet opeist nu ze in een democratie leeft, zegt ze: "Dat kan niet, want mensen weten niet wat
democratie is."
Veel vrouwen hebben hun man verloren in de oorlog die het land nu al dertig jaar teistert. Vooral voor die
vrouwen is het leven er vrijwel onmogelijk. Ze zijn afhankelijk van de steun van hun zwagers of broers, maar
vanwege de armoede hebben die hun handen al vol om hun eigen gezinnen te onderhouden. Betaald werk is voor
vrouwen in Afghanistan onacceptabel. En ze zijn vogelvrij. Niemand beschermt ze, terwijl de dreiging van
mishandeling en verkrachting voortdurend aanwezig is, en hun kinderen gevaar lopen te worden ontvoerd.
De NOVA-verslaggevers zochten de weduwen op in de sloppenwijken van Kabul en spraken met ze over hun harde
bestaan en hun angsten. Ook bezocht NOVA een uniek, zwaar beveiligd opvanghuis voor deze vrouwen, dat door de
Nederlandse Janny Beekman is opgezet, en afgelopen zaterdag zijn deuren opende.
Ellen Brans: "Voor mannelijke journalisten is het vrijwel onmogelijk met Afghaanse vrouwen te praten en ze te
filmen; juist omdat wij vrouw waren, konden we dat wel."
Lees ook het
reisverslag
dat Ellen Brans maakte over het 'Blijf-van-mijn-lijfhuis' in Kabul.