Deze week in de documentaire De prins der duisternis en de nar over de Duitse choreograaf Marco Goecke en een registratie van Midnight Rising van dansgezelschap Guy&Roni.

 

Marco Goecke wordt gezien als een van de meest vernieuwende choreografen van dit moment. Manon Lichtveld en Bas Westerhof volgden deze choreograaf voor de documentaire Der Fürst der Finsternis und der Narr (De prins der duisternis en de nar).

 

Marco Goecke valt op door zijn eigenzinnige danstaal die voortvloeit uit zijn bijzondere, obscure persoonlijkheid. Bij weinig andere choreografen lijkt zijn werk zo duidelijk een reflectie van zijn innerlijk: hij is in staat om de spanning, het ongemak en zijn angsten te verwerken tot fascinerende choreografieën die internationaal gewaardeerd worden.

 

Explosieve dans over vrijheid van geest

Midnight Rising, een stuk voor zeven dansers en drie musici, is misschien wel de meest intrigerende choreografie die Guy Weizman en Roni Haver tot nu toe maakten. In wilde decors hebben de performers het over serieuze thema’s, maar doorweven die met humor en entertainment. Midnight Rising gaat over de zoektocht naar gratie, begrip en verheffing. Over de vrijheid van geest, zelfs als het lichaam gevangen zit. Niet lichtvoetig, wel gewichtsloos, zoals het moment tijdens een concert, als de band dat ene nummer inzet en de menigte losgaat.