Bij hoogtij voeren de schepen het strand op en als het water later zakte, bleven ze in het zand liggen. Niet alle schepen waren daar geschikt voor, daarom gebruikten de vissers van Egmond zogenaamde platbodems, zoals de pinck. De vis werd daarna op het strand gelost voor de verkoop. Dat kon dus ook ’s nachts zijn, afhankelijk van het tij.

De vis werd vervolgens afgeslagen (geveild) naast het schip. Dat gebeurde door de afslager, met hulp van de zogenaamde stokman. De stokman wees de te verkopen partijen vis aan met zijn stok, waarna de visverkopers konden bieden.

Vervolgens verkochten de visverkopers, zoals Aagje Visbeen en haar man, de vis op de markt in het dorp of aan handelaren uit de stad. Vooral vrouwelijke visverkopers gingen ook wel met manden vis langs de huizen van hun rijkere dorpsgenoten.

Meer info:
- http://www.pinck.nl/
- http://www.egmondaanzee.info/nl/informatie/menu/museum.html
- www.visserij-museum.nl