In 1952 kraakten de wetenschappers Crick en Watson de menselijke code: zij ontdekten hoe ons DNA eruitziet en dus hoe erfelijkheid precies werkt.

Al in 1944 was voorspelt dat DNA de drager was van erfelijk materiaal, maar DNA was slechts een chemisch goedje, waar men nog niet mee kon experimenteren.
Pas met de ontdekking van Watson en Crick werd duidelijk hoe het DNA deze erfelijke eigenschappen opslaat én ook weer door kan geven aan volgende generaties.

Zij toonden aan dat dat DNA bestaat uit 2 draden die om elkaar heen draaien: de zogenoemde ‘Dubbele Helix’. Aan de binnenkant van elke streng zitten de basen, zij vormen de code van de erfelijkheid van de mens. Die basen zoeken elkaar op: A zit tegenover T, G zit tegenover C. De volgorde waarin de basen naast elkaar voorkomen vormt de uiteindelijke erfelijke boodschap.

Watson en Crick hadden dus ‘het geheim van het leven ontdekt’ en dat werd in de kroeg The Eagle in Cambridge gevierd.

Sinds we weten hoe erfelijkheid werkt, kunnen we via ons genetisch materiaal, veel over onszelf te weten komen en ook over onze voorouders. Zeker voor nakomelingen uit Afrika is DNA-onderzoek heel interessant. Tijdens de slavernijperiode (1500-1870) zijn zo’n 12 miljoen mensen  naar de Nieuwe Wereld verscheept. Mensen van Afrikaanse afkomst hebben geen idee meer waar ze vandaan komen. Maar met DNA is dat na te gaan, onder andere bij de universiteit van Cambridge.
 
Bij de Universiteit van Cambridge wordt DNA vergeleken met het DNA uit hun database, afkomstig van 20.000 mensen van over de hele wereld. Als het afgenomen DNA heeft een ‘match’ met mensen op een bepaalde plek in de wereld, dan zijn deze mensen verwanten. Zij hebben dezelfde oermoeder.

Bij Dolores en Sylvana was er sprake van een match. Zij hebben verre verwanten in Senegal en Sierra Leone!

Meer info:
http://www.rootsforreal.com/index_de.php