Adelverheffingen

Engelbert de Gijselaar behoorde tot de nieuwe adel.

Het begrip adeldom betekent ‘behorende tot de stand der edelen’ en grijpt daarmee terug op de Middeleeuwen. De landsheer of vorst omringde zich met een groep krijgslieden en raadgevers, die de ridderschappen vormden. Leden van de ridderschappen vormden de Oude adel.

In 1795, bij het begin van de Franse tijd, werd de adel afgeschaft door de ideeën van de Franse Revolutie.

Bij de vestiging van het Koninkrijk der Nederlanden in 1815 werden de rechten weer hersteld en verkreeg de adel een officiële status.

Vanaf nu kon adeldom alleen door Koninklijk Besluit worden verleend. Dat kon op 3 manieren:
- Door erkenning van de oude adel, de adel van vóór 1795 dus
- Door inlijving van Buitenlandse adel
- Door verheffing in de adel. Koning Willem I kon zo compleet nieuwe adel creëren. Hier heeft hij veelvuldig gebruik van gemaakt.


De voorouder van Stephanie, Engelbert de Gijselaar, hoorde hij bij deze nieuwe adel die door Willem I is gecreëerd. Hij werd in 1835 door Willem I in de adel verheven. Hij kreeg de titel baron.

Niet iedereeen kwam voor adelverheffing in aanmerking. Men moest er zelf om vragen door een verzoekschrift in te dienen bij koning Willem I. Daarbij moest men aantonen dat de familie drie generaties achter elkaar op ‘het kussen had gezeten’, dat wil zeggen: een regerende rol had vervuld in een belangrijke stad.

In het geval van de voorouder van Stephanie was dit ook het geval. Zijn vader was burgemeester van Gorinchem, diens vader zat in de gemeenteraad van Den Bosch en diens vader zat in de gemeenteraad van Den Haag. Daarnaast moest men op een bepaald niveau leven (adellijk leven, niet met de handen in de grond werken) èn men moest grond hebben.

Adelverheffing is nu alleen nog mogelijk voor leden van het Koninklijk Huis. De laatste verheffing betrof Prinses Maxima.
 
Meer info:
- http://www.hogeraadvanadel.nl/
- http://www.vjan.nl/
- http://www.adelsgeschiedenis.nl/

cholera

1832 - Een cholera-epidemie eist zo’n 10.000 slachtoffers. De eerste slachtoffers waren enkele Scheveningse vissers die ziek thuis kwamen: ze gaven een vuilwit vocht op, hun huid kreeg een gele kleur en onder hun ogen verschenen blauwe kringen. In 1848 wordt Nederland opnieuw door cholera getroffen. Eén op de 70 Nederlanders raakt besmet. De epidemie van 1853 eist ongeveer 9000 doden. Bij de laatste grote cholera-epidemie, in 1866 vallen circa 20.000 slachtoffers. Toen in 1883 de cholerabacil werd ontdekt, bleek ze vooral te gedijen in vervuild en stilstaand water. Pas toen werd bewezen dat het gebruik van water uit grachtjes zoals hier afgebeeld, in de Amsterdamse Jordaan, uiterst gevaarlijk kon zijn.

Gerelateerde artikelen


Ondertussen in de...

Late middeleeuwen
Late middeleeuwen
1300-1555
De macht van de graafschappen en hertogdommen blijft toenemen, evenals de macht van het volk...