De bisschop zou drie meisjes hebben beschermd, die bij gebrek aan een bruidsschat, gedoemd waren met prostitutie aan de kost te komen. Nicolaas gooide ‘s nachts drie beurzen met geld naar binnen, zodat ze fatsoenlijk konden trouwen.

In een latere versie komt het geld in de schoenen van de meisjes terecht. De speculaaspoppen (speculaasvrijers) en suikerharten zijn op dit verhaal terug te voeren.

Een andere legende is die van een herbergier die drie schooljongens vermoordde om hun geld en ze vervolgens in stukken gesneden in een kuip stopte. Sint-Nicolaas zag kans ze weer tot leven te wekken, zoals op de gravure hiernaast te zien is.