Aan het eind van de Middeleeuwen was Amsterdam nog maar een stadje met een paar duizend inwoners. In de 16de en 17de eeuw groeide diezelfde stad uit tot een wereldcentrum met meer dan 100.000 inwoners.

De meeste Hollandse steden kenden een zelfde sterke groei. Overal lieten kooplieden nieuwe huizen bouwen. Eerst nog tamelijk eenvoudig, maar later in de 17de en 18de eeuw werd er steeds groter en deftiger gebouwd.

Met zijn huis wilde de koopman zijn welvaart duidelijk maken. Dit uitte zich vooral in de rijk versierde gevels, uiteraard geheel opgetrokken uit steen. Ook de lokatie speelde een belangrijke rol. Wie aan een deftige gracht woonde, stond meer in aanzien dan wie een huis bezat in een zijstraat.

Op de foto een aantal karakteristieke grachtenpanden aan de Amsterdamse Prinsengracht.