Omstreeks het jaar 100 stond het Romeinse Rijk op het hoogtepunt van zijn macht. Rome beheerste een gebied dat zich uitstrekte van Engeland tot de Sahara en van de Atlantische Oceaan tot Iran.

Om dit rijk te kunnen besturen, hadden de Romeinen een uitgebreid netwerk van hoofdwegen (viae) en secundaire wegen (diverticuli) aangelegd. Het verbond Rome met de uithoeken van het imperium en vormde het zenuwstelsel van het rijk.

Het werd voornamelijk gebruikt door de Romeinse legioenen. Ze reisden te voet en legden per dag zo’n 40 km af.

Ambtenaren en kooplieden gingen liever per wagen, zoals afgebeeld op de munt hiernaast.

Door het huidige Nederland liep een zestal wegen. De belangrijkste waren die op de linkeroever van Rijn en Maas en de weg die van Keulen via Heerlen, Maastricht en Tongeren naar Boulogne leidde.

Op de onderstaande Romeinse kaart (een detail van een kopie uit de 12de eeuw) zijn West-Europa en Noord-Afrika te herkennen. De bovenste twee rivieren zijn de Rijn en de Maas. Het woord Noviomagum bij de twee torentjes staat voor Nijmegen.