In de jaren zeventig meende links Nederland dat het onderwijs een middel kon zijn de grote verschillen tussen de bevolkingsgroepen te verkleinen door kinderen uit kansarme milieus te laten doorstromen naar hogere vormen van onderwijs.

Dat kon via de ‘middenschool’, een onderwijstype voor alle kinderen tussen 12 en 15, een soort verlenging van de basisschool. De middenschool moest het standenonderwijs definitief doorbreken. Ongeacht verschillen in achtergrond en capaciteit zouden leerlingen de eerste drie jaar gezamenlijk hetzelfde programma doorlopen. Door de middenschool konden beroeps- en studiekeuze nog even worden uitgesteld en zou later een betere keuze gemaakt kunnen worden. De middenschool is een zachte dood gestorven.

Op deze foto uit 1973 onderwijsminister Jos van Kemenade (midden), de grote pleitbezorger van de middenschool.