In de tweede helft van de 19de eeuw nam het aantal bewaarscholen, ook wel matressenscholen of kakschooltjes genoemd, sterk toe omdat steeds meer (arbeiders)vrouwen werk vonden in de fabriek en oppasgelegenheid zochten.

Wettelijk was er niets geregeld; iedereen kon een bewaarschool beginnen, meestal als bijverdienste.

Omstreeks de eeuwwisseling begonnen opvoedkundigen belangstelling te krijgen voor deze instellingen, daartoe geïnspireerd door pedagogen als de Zwitser Johann Pestalozzi (1746-1827), de Duitser Friedrich Fröbel (1782-1852) en de Italiaanse Maria Montessori (1870-1952).

Centraal stond de gedachte dat het kind tijd moest krijgen zichzelf en de wereld te ontdekken. Omdat er geen wettelijke richtlijnen waren, kwam van die ideeën aanvankelijk weinig terecht.

Pas in 1955, na invoering van de Kleuteronderwijswet, was in Nederland sprake van enige structuur. Op de foto een kleuterschooltje volgens de methode-Montessori in Den Bosch in 1932.

Meer info:
Lees meer over Maria Montessori op www.montessori.nl