Vluchtelingenverdrag uit 1951

Vluchtelingen zijn mensen die om politiek, religie of ras hun land zijn ontvlucht en elders een veilig heenkomen zoeken.

Al in 1922 besloot de Volkenbond het probleem internationaal aan te pakken.

Beeldengroep Joodse vluchtelingen van Carolus Andreas Maria Gomes uit 1962.
[klik voor vergroting]
Eerste maatregel was de ‘Nansenpas’: een paspoort voor vluchtelingen die niet (meer) over zo’n document beschikken. Het is genoemd naar Fridtjof Nansen, Hoge Commissaris voor Russische vluchtelingen. In 1936 werd een vergelijkbare functionaris benoemd voor vluchtelingen uit nazi-Duitsland.

Na de Tweede Wereldoorlog nam het vluchtelingenprobleem steeds grotere vormen aan. In 1946 richtten de Verenigde Naties de Internationale Vluchtelingen Organisatie op; in 1950 volgde het Hoge Commissariaat voor de Vluchtelingen.

Het Vluchtelingenverdrag van Genève uit 1951, gesloten door alle leden van de VN, bepaalt aan wie asiel moet worden verleend, wat de rechten van de vluchtelingen zijn en waaraan ze zich hebben te houden.

Tot de eerste ondertekenaars behoorde ook Nederland, dat er zich al eeuwen op laat voorstaan onderdak te bieden aan wie om redenen van geloof of overtuiging moet vluchten.

Meer info:
Lees het volledige Verdrag betreffende de Status van Vluchtelingen, opgesteld in Genève op 28 juli 1951 op de website van het Studie- en Informatiecentrum Mensenrechten van de Universiteit van Utrecht.

baksteen

1941 - In museum Boymans te Rotterdam wordt de tentoonstelling Nederland bouwt in baksteen geopend. Baksteen is in Nederland nog steeds populair, ondanks de opkomst van beton als bouwmateriaal. Hiernaast het raadhuis van Hilversum; een strak geheel van geordende bouwblokken met horizontale en verticale accenten. Architect W.M. Dudok liet voor het gebouw, uit 1927-1931, extra lange, licht okerkleurige bakstenen bakken.

Relevante tijdvakken