De grootste stroom vluchtelingen die Nederland ooit te verwerken kreeg, kwam tijdens de Eerste Wereldoorlog uit België. Vooral nadat het Duitse leger in oktober 1914 Antwerpen had beschoten, vluchtten bijna een miljoen Belgen naar het neutrale Nederland.

De meesten arriveerden per trein in Roosendaal en werden in eerste instantie doorgestuurd naar opvangcentra.

Voor onderdak, voedsel en verspreiding van de vluchtelingen over het land zorgde het Comité tot Steun aan de Belgische en andere Slachtoffers. Tegelijk ontstonden overal in het land lokale steuncomités, werden inzamelingen gehouden en kwamen er zelfs aparte Belgische scholen.

Bemiddelde vluchtelingen werden ondergebracht in hotels en bij particulieren; wie armlastig was, moest het doen met loodsen en grote tentenkampen. Bij de werkgevers waren de Belgen vooral welkom omdat ze technisch goed geschoold waren.

Op 32 plaatsen in het land werden naaiateliers ingericht waar ongeveer 5.000 Belgische vrouwen werk vonden. Van incidenten tussen de vluchtelingen en de Nederlandse bevolking was nauwelijks sprake, tot verrassing van veel Belgen die gevreesd hadden dat de Nederlanders de opstand van 1830 nog niet vergeten zouden zijn.

Afbeelding: Piet van der Hem tekende in 1914 de aankomst van Belgische vluchtelingen in Roosendaal.

Ook te zien: herinneringspenning en draagpenning ter ondersteuning van Belgische vluchtelingen in Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog.