De dieper liggende betekenis achter L'enfant et les sortilèges

L'enfant et les sortilèges kwam begin 20e eeuw in Parijs tot stand als muziek voor een ballet, maar er wordt zoveel in gezongen dat het stuk net zo goed zou kunnen doorgaan voor opera.
In ieder geval schetst deze coproductie van de Franse schrijfster Sidonie-Gabrielle Colette en componist Maurice Ravel een sprookjesachtige fantasiewereld met pratende stoelen, zingende katten en dansende theekopjes. In een potpourri aan muziekstijlen voltrekt zich het verhaal van een jongetje dat geen zin heeft om zijn huiswerk te maken, ruzie krijgt met z'n moeder en vervolgens zijn woede afreageert op spullen en dieren om hem heen.

In de afgelopen eeuw is L'enfant et les sortilèges regelmatig bestudeerd door psychoanalytici. Ook in deze nieuwe aflevering van NPS Matinee gaan we op zoek naar de dieper liggende betekenis van dit 'sprookje'. Psychoanalytica en musicologe Lies Wiersema benadert het stuk vanuit de ontwikkeling van het kind. Wat zegt dit stuk over de moeder-kind relatie? Waarom is de vader afwezig? Hoe komt het kind zo agressief? En onthult dit stuk niet erg veel van de persoonlijke belevingswereld van Colette en Ravel?
 
Daarnaast vertellen de 10 jonge solisten van het concert (Zaterdagmatinee 7 april 2007) over hun rol als Kind, als Poes, als Klok, als Boom, als Kikker, enz. Casting director Mauricio
Fernandez legt uit waarom hij juist deze zangers koos en dirigent Hans Graf licht het stuk muzikaal toe. De interviews worden afgewisseld met fragmenten uit het ballet dat Jiri Kylian in 1986 op dit stuk maakte. En beelden van de repetities en het concert.
 
Regie: Joost Honselaar