Conferentie van Malino

Van 16 tot 25 juli 1946 wordt in Malino op Celebes een conferentie gehouden tussen Nederland en een groot deel van Indonesië over de toekomst van Indonesië.

Bron: Beeld en Geluid Beeld en Geluid:  Polygoon Hollands Nieuws, augustus 1946

Media:

  • Conferentie van Malino
    Conferentie van Malino
    Van 16 tot 25 juli 1946 wordt in Malino op Celebes een conferentie gehouden tussen Nederland en een groot deel van Indonesië over de toekomst van Indonesië.
    Bron: Beeld en Geluid Beeld en Geluid:  Polygoon Hollands Nieuws, augustus 1946

Westerling in Zuid-Celebes

In sommige delen van het uitgestrekte Indonesië was de sfeer om te snijden. Het revolutionaire geweld had een kookpunt bereikt in Zuid-Celebes, het meest oostelijke van de grote Indonesische eilanden.
Daar was de onafhankelijkheidsbeweging versplinterd in fanatieke, gewelddadige groeperingen, die, zoals het in een van de gevonden documenten heette, geweld als uitgangspunt had:

‘Het doel van onze geheime strijd is door middel van moord naar vermogen verstoring te brengen in de strategie van veiligheid van de vijand.’

Sluipmoorden waren het strijdmiddel, Nederlanders en hun aanhangers de slachtoffers. Volgens verlieslijsten die door het plaatselijk bestuur zijn opgesteld zouden er in Zuid Celebes tussen juni 1946 en juli 1947 meer dan 1200 mensen zijn vermoord. Vaak werden ze gruwelijk toegetakeld.

Een reactie kon niet uitblijven, in december 1946 kondigde dr. Van Mook voor Zuid-Celebes de noodtoestand af. Bij de uitwerking van de bijbehorende maatregelen werd het Detachement Speciale Troepen voor het eerst ingezet: deze elitesoldaten, onder leiding van de jeugdige kolonel Raymond Westerling, moest het gebied zuiveren en ervoor zorgen dat er rust en orde weerkeerden.

Westerling vroeg en kreeg van zijn superieur (kolonel De Vries) een bijzondere bevoegdheid: hij mocht verdachten standrechtelijk executeren. Die extreme bevoegdheid is nooit door de hoogste militair (Spoor) of de hoogste civiele autoriteit (Van Mook) bevestigd, maar Westerling ging er wel mee aan de slag.

Hij verzamelde eerst inlichtingen over de mannen die een streek terroriseerden, riep dan de burgerbevolking bij elkaar en liet ze de daders aanwijzen.

Westerling gaf opdracht aan zijn mannen de verdachten na summier onderzoek voor het oog van de bevolking te executeren. Soms deed hij het zelf.

Hij vroeg de mensen tenslotte om hem te waarschuwen als er opnieuw sprake zou zijn van moord of roof. Er vielen de eerste weken vele tientallen slachtoffers.


Bronnen:
*Willem IJzereef, 'De Zuid-Celebes-affaire' (Amsterdam, 1984)
*Carla Boos (red.), 'Andere Tijden, Nieuwe verhalen over oude kwesties' (Amsterdam 2007)
*Ad van Liempt, 'De massamoord van Galoeng Galoeng', in: bijlage Vrij Nederland, 31 januari 1987.
*'Celebes, deel 1' (Andere Tijden)
*'Celebes, deel 2' (Andere Tijden)

Meer over dit onderwerp