De tekst van dit elfde dictee was van Han van Gessel.
NRC Handelsblad schreef voorafgaand aan het dictee:
" 'Wie ben ík, als zelfs de minister 40 fouten maakt?'
DANIELLE PINEDO -
'Machiavellisten in een deux- chevauxtje' (1999), 'polonaise in een diaconessenhuis' (1998), 'dictatoriaal kruidje-roer-mij-niet' (1994). Veel Nederlanders en Vlamingen zullen opschrikken bij het lezen van deze zinsneden. Want was het nou mét of zonder koppelteken? Een k of een c? Wel of geen hoofdletter? Ook zondag zullen naar schatting één miljoen kijkers afstemmen op Nederland 3 voor het Groot Dictee der Nederlandse Taal.
700.000 van hen onderwerpen zich daadwerkelijk aan wat initiator Philip Freriks ooit omschreef als een "flagrante vorm van zelfkastijding".
Toen de nieuwslezer en ex-correspondent voor het Journaal eind jaren tachtig bij de toenmalige cultuurafdeling van de NOS het plan voor een
tv-dictee indiende, ontving hij niets dan hoon. "Een dictee op tv - dat leek vooral anti-tv", schrijft Freriks in het vorig jaar verschenen boekje Tien jaar Groot Dictee. Hij had het concept afgekeken van de Franse televisie, waar Bernard Pivot in 1985 een hype creëerde met zijn programma 'Franse Spellingkampioenschappen'. Met steun van producent en neerlandicus Jef Rademakers kwam er in 1990 alsnog een Nederlandse variant - met Freriks als boegbeeld.
Het idee was simpel: nodig zestig Vlamingen en Nederlanders uit. De helft via de krant geselecteerde spellingfanaten, de andere helft prominenten: acteurs, politici, kunstenaars, schrijvers, televisiemakers en sporters. Zorg voor een goede mix - dus niet alleen een Borst en een Sorgdrager, maar ook een Luca en een Chabot. Kies een gewichtige setting (de Eerste Kamer bijvoorbeeld) en jaag de gasten bij voorkeur angst aan: 'U bent niet verplícht uw resultaten openbaar te maken'. En benoem tenslotte een juryvoorzitter die het geheel cachet geeft (Vonhoff). [...] '' bron: NRC Handelsblad, zie hier het hele artikel.