AfleveringenHerbert Günthel (interview en brieven)
Categorie: Militairen-
PersoonsgegevensNaam Herbert Günthel (interview en brieven) Functie Duitse soldaat in Nederland Nationaliteit Duitse Categorie Militairen VideoDuitsers als 'geuniformeerde toeristen' De Duitse bezettingsmacht in Nederland heeft het goed, ze amuseren zich prima en ze voelen zich veilig in Nederland. Interview met Hans Bannick en brief van Herbert Günthel. Bron: De Oorlog, deel 2 (3 min. 38 sec.) -
PersoonsgegevensNaam Herbert Günthel (interview en brieven) Functie Duitse soldaat in Nederland Nationaliteit Duitse Categorie Militairen FotoHerbert Günthel Bron: Andere Tijden, Duitse soldaten filmen Nederland
‘De steden zijn hier heel anders dan bij ons. Het stadsbeeld bestaat uit kleine huizen met grote ramen en: veel bloemen.’ In zijn brief aan huis vertelt soldaat Herbert Günthel over zijn eerste ervaring met ons land, wanneer hij in mei 1944 in Bergen op Zoom aankomt.
Hij was als 17-jarige jongen vertrokken uit Leipzig en het afscheid van thuis viel hem zwaar. 'We werden in goederenwagons vervoerd. Ik was toen nog 17 en hing erg aan mijn moeder. Ik was enig kind en mijn vader was al enkele jaren eerder overleden. Op het station ben ik snel in de trein gestapt, zonder om te kijken.'Gevaarlijk was het in Nederland niet voor Duitse soldaten. 'Ja, we waren helemaal niet bang. Er waren geen problemen, er is ook helemaal niets gebeurd, in ieder niet dat we hoorden. En we droegen buiten de kazerne ook geen wapens.'
De jonge Duitse soldaten gingen met Nederlandse meisjes om. Gunthel ontkent het eerst half in het interview met Andere Tijden in 2005. 'We werden in de kazerne zo afgebeuld dat we ’s avonds te moe waren voor andere zaken. Nou ja, er waren misschien wel jongens die een meisje hadden.'
Als hij foto’s laat zien waarop hij als 18-jarige jongen te zien is met een meisje naast hem moet hij het toch toegeven. 'Goed, we hadden intiem contact met Hollandse meisjes, ja.'
Op het moment dat eind 1944 in West-Nederland de voedselvoorziening in de problemen begint te raken moet ook de Wehrmacht een stapje terug doen. In een brief naar huis bericht Herbert Günthel hierover.
'De verzorging wordt minder. In plaats van boter alleen nog maar margarine. Fruit kunnen we zelf plukken.’ Günthel: 'Normaal gesproken kregen we echte boter. Maar op het laatst dus margarine en dat is niet zo lekker als boter.'
Aan het einde van de oorlog komt Günthel in moeilijkheden.
'Een brief van mij is in september 1944 door de censuur onderschept. Ik had geschreven dat de officieren er tussenuit knepen naar Duitsland. En dat wij hier in de stront bleven zitten. Die brief is door de censuur gelezen en op grond van wat ik schreef ben ik opgepakt en vastgezet.
Bij de krijgsraad moest ik als laatste voorkomen. Voor ik aan de beurt was kwam een jongen naar buiten. Hij had moeten voorkomen wegens desertie. "Doodstraf!", lachte hij. Verschrikkelijk ...''
Günthel wordt uiteindelijk vanwege zijn jonge leeftijd vrijgelaten en wordt in mei 1945 aan de Maas krijgsgevangen gemaakt.
Bron:
*'Duitse soldaten filmen Nederland' (Andere Tijden)
