Hans Paulssen (interview)

Categorie: Militairen
  • Persoonsgegevens
    Naam Hans Paulssen (interview)
    Functie Duitse soldaat in Nederland
    Nationaliteit Duitse
    Categorie Militairen
    Video
    'De soldaat in Holland'
    In Den Haag opent Seyss-Inquart een tentoonstelling met inzendingen van een fotowedstrijd voor Duitse militairen welke wedstrijd bedoeld was voor het leren kennen van de Nederlandse bevolking.
    Bron: Beeld en Geluid Beeld en Geluid:  Polygoon Hollands Nieuws, 16 oktober 1941
  • Persoonsgegevens
    Naam Hans Paulssen (interview)
    Functie Duitse soldaat in Nederland
    Nationaliteit Duitse
    Categorie Militairen
    Video
    Duitsers als 'geuniformeerde toeristen'
    De Duitse bezettingsmacht in Nederland heeft het goed, ze amuseren zich prima en ze voelen zich veilig in Nederland. Interview met Hans Bannick en brief van Herbert Günthel.
    Bron: De Oorlog, deel 2 (3 min. 38 sec.)
  • Persoonsgegevens
    Naam Hans Paulssen (interview)
    Functie Duitse soldaat in Nederland
    Nationaliteit Duitse
    Categorie Militairen
    Foto
    Hans Paulssen
    Bron: Andere Tijden, Duitse soldaten filmen Nederland
'Wat mij vooral beviel aan Nederland was dat het er zo netjes was. En ook de huizen met de grote voortuinen en de ramen waar je gewoon doorheen kunt kijken. Dat had je bij ons niet.' Dat was de eerste indruk van soldaat Hans Paulssen in de herfst van 1942.
'We werden in een priesterseminarium in Nijmegen ondergebracht. Die priesters hebben daar niet slecht gewoond. We hadden daar enorme kamers. En we werden ook goed verzorgd, we hadden niets te klagen.'

'Ik heb me in Nederland altijd vrij kunnen bewegen. Het was hier voor mij net zo als in Duitsland. Ik ben na mijn tijd in Nederland naar België gegaan. Daar was het veel slechter voor ons.

En de bevolking daar stond ook anders tegenover ons. Ik heb niet direct een negatieve ervaring als voorbeeld maar je merkte dat er een andere sfeer ten opzichte van ons was dan in Nederland.'


De aanwezigheid van de Duitse soldaten, die geld hadden om van alles en nog wat te kunnen kopen en dus ook te betalen, leidde tot een levendige zwarthandel. Hans Paulssen haalt in Andere Tijden een brief aan waarin hij naar huis schrijft dat hij wel aan koffie kon komen.

'Het was moeilijk om koffie te krijgen in Duitsland en hier kon dat veel makkelijker. Via een zwarthandelaar. Daar werd natuurlijk wel veel voor gevraagd, 100 gulden voor een pond is niet weinig natuurlijk.'

Hans Paulssen had net als veel andere Duitse soldaten ook contact met Nederlandse meisjes. Hij raakte bevriend met Riet in een variététheater in Nijmegen.

'Ik zat naast haar bij een voorstelling en er ontstond zo’n beetje een vriendschap. We zagen elkaar ’s avonds en werden verliefd op elkaar. Zo als dat gaat met jongens en meisjes van achttien jaar.

We hebben elkaar een tijdje gezien maar ik ben nooit met haar mee naar huis gegaan. Ik weet ook niet hoe daar door Nederlanders op is gereageerd. Misschien heeft ze er na de oorlog wel problemen door gekregen.'


Soldaat Paulssen kwam in 1943 terecht waar hij wilde zijn: aan het Oostfront. 'Dat was wat we toen wilden, we wilden erbij zijn voor de oorlog was afgelopen! Zo dachten we toen.'

In 1944 wordt hij op de Krim gevangen genomen en gedeporteerd naar een kamp boven de poolcirkel. 'De helft van mijn kameraden was toen al doodgevroren in de trein. Dat ik hier met u zit te praten is eigenlijk een wonder.'


Bron:
*'Duitse soldaten filmen Nederland' (Andere Tijden)