De kleding van de overwinnaars

Na de bevrijding maakten Amerikaanse soldaten zich bij hun Nederlandse vriendinnen geliefd door ze nylonkousen cadeau te doen. Dit felbegeerde artikel was in de Verenigde Staten kort voor de oorlog in de winkels verschenen, maar had Europa nog niet bereikt.
De montycoat, een camelkleurige houtje-touwtjejas met capuchon, genoemd naar de Britse veldmaarschalk Bernard Montgomery (prinsesjes Irene, Christine, Beatrix en Margriet, 1952).
[klik voor vergroting]
Toen de geallieerde bevrijders naar huis terugkeerden, lieten ze bovendien allerlei legerkleding achter, zoals parka’s en uniformjasjes. Deze ‘overwinnaarskleding’, of modellen die ervan waren afgeleid, waren een tijdlang zeer gewild.

De montycoat, een camelkleurige houtje-touwtjejas met capuchon, genoemd naar de Britse veldmaarschalk Bernard Montgomery, werd extra populair toen de prinsesjes Irene, Christine, Beatrix en Marijke er in 1952 mee in het openbaar verschenen (foto rechtsboven).

Ook in ander opzicht hadden vooral de VS invloed op de mode. Zo waaide de Amerikaanse rage van de stijve nylon petticoat tussen 1955 en 1960 over naar Europa. Tot vreugde van de mannen, die niet uitgekeken raakten op de combinatie van nylonkous en wijduitstaande rok.

In de jaren vijftig censureerden sommige bladen advertenties die als prikkelend werden gezien, met blote vrouwenschouders bijvoorbeeld. Soms werd er driftig geretoucheerd; in andere gevallen werden ze niet geplaatst.

De onderstaande advertentie voor nylons verscheen in 1954 wél in Panorama en Libelle (beide neutraal) maar niet in het katholieke ‘Beatrijs’.

De onderstaande advertentie voor nylons verscheen in 1954 wél in Panorama en Libelle (beide neutraal) maar niet in het katholieke ‘Beatrijs’.
[klik voor vergroting]

Theo van Doesburg

1918 - De leden van de Stijl, onder wie initiatiefnemer Theo van Doesburg, publiceren hun eerste manifest: ‘Er is een oud en een nieuw tijdsbewustzijn. Het oude richt zich op het individueele. Het nieuwe richt zich op het universeele.’