AfleveringenNederland bij NAVO en luchtverdediging
Nederland sluit zich na de oorlog militair aan bij het democratische Westen (NAVO). De neutraliteit wordt opgegeven. Nederland krijgt een luchtverdediging met allemaal luchtwachtposten. Met NAVO- en RVD-propaganda.
Bron: De Oorlog, deel 9 (2 min. 46 sec.)
Media:
-
Nederland bij NAVO en luchtverdedigingNederland bij NAVO en luchtverdedigingNederland sluit zich na de oorlog militair aan bij het democratische Westen (NAVO). De neutraliteit wordt opgegeven. Nederland krijgt een luchtverdediging met allemaal luchtwachtposten. Met NAVO- en RVD-propaganda.Bron: De Oorlog, deel 9 (2 min. 46 sec.)
Frans-Duitse samenwerking in EuropaFrans-Duitse samenwerking in EuropaDe voormalige grote rivalen Frankrijk (De Gaulle) en West-Duitsland (Adenauer) leggen door hun samenwerking na twee wereldoorlogen de stevige basis voor een vredige Europese Gemeenschap.Bron: De Oorlog, deel 9 (1 min. 33 sec.)
Vredig Compiègne na de oorlogVredig Compiègne na de oorlogDankzij de economische samenwerking van Duitsland en Frankrijk na de oorlog is het al heel lang vredig in Compiègne waar beide landen elkaar in 1918 en 1940 vernederden.Bron: De Oorlog, deel 9 (1 min. 26 sec.)
Marshallhulp en Europese samenwerking
De Marshallhulp legde de basis voor Europese samenwerking.
In de Organisatie voor Europese Economische Samenwerking (OEES) maakten de Europese landen een gezamenlijk plan voor verdeling en besteding van het Amerikaanse geld.Door dit soort contacten kwam ook het denken over militaire samenwerking op gang, waaruit in april 1949 de NAVO voortkwam, de Noord-Atlantische Verdrags Organisatie.
Bij dit soort besprekingen zaten Frankrijk en Duitsland samen aan tafel, de landen die sinds 1870 drie keer met elkaar in oorlog waren geraakt. Een duurzame samenwerking zou kans op herhaling verkleinen, zo meenden verschillende Europese leiders al aan het eind van de jaren veertig.
Trouwens, de Britse premier Winston Churchill had in 1946 al een toespraak gewijd aan de Europese ziekte, het voortdurend voeren van vernietigende oorlogen. Hij zei toen:
‘Er bestaat echter een geneesmiddel dat, als het algemeen werd aanvaard, als door een wonder de situatie totaal zou kunnen veranderen, waardoor geheel Europa, of minstens het grootste deel ervan, even vrij en gelukkig zou worden als de Zwitsers van onze dagen.
Wat dat geneesmiddel is? Het bestaat uit het hervormen van de Europese familie, haar een nieuwe structuur te geven, die haar veroorlooft te leven en te geloven in vrede, veiligheid en vrijheid. Wij moeten een soort Verenigde Staten van Europa scheppen.’
Naar Churchill is geluisterd, al ging het allemaal niet van de ene dag op de andere en al zijn die Verenigde Staten van Europa er nooit gekomen zoals in Noord-Amerika. De Europese samenwerking zocht haar eigen weg.
Eerst, in maart 1948, kwam er een Verdrag van Brussel, waarin vijf landen tekenden voor samenwerking. In mei 1948 kwam in de Ridderzaal het Europees Congres bijeen.
Ruim 800 afgevaardigden uit twintig Europese landen, onder voorzitterschap van Churchill, discussieerden over nieuwe samenwerkingsvormen in Europa en riepen op tot de oprichting van een speciale Europese Raad die de politieke en economische integratie van de Europese landen moest voorbereiden.
Dit historisch congres was één van de belangrijkste initiatieven die na de Tweede Wereldoorlog werden genomen om oorlog en verdeeldheid voorgoed uit het Europees continent te bannen en vrede, stabiliteit en samenwerking te waarborgen.
