AfleveringenDe oorlog als norm
Bij protesten tegen de Vietnamoorlog, rascisme, geweld, oorlog, de Joegoslavische burgeroorlog en zelfs het afmaken van pittbulls gebruikt men de Tweede Wereldoorlog als vergelijkkingmateriaal, als norm.
Bron: De Oorlog, deel 9 (2 min. 47 sec.)
Media:
-
De oorlog als normDe oorlog als normBij protesten tegen de Vietnamoorlog, rascisme, geweld, oorlog, de Joegoslavische burgeroorlog en zelfs het afmaken van pittbulls gebruikt men de Tweede Wereldoorlog als vergelijkkingmateriaal, als norm.Bron: De Oorlog, deel 9 (2 min. 47 sec.)
Oorlog niet voorbij in mei 1945Oorlog niet voorbij in mei 1945De Oorlog in Europa is afgelopen in mei 1945, maar nog lang niet voorbijBron: De Oorlog, deel 9 (22 sec.)
De oorlog als norm
De Tweede Wereldoorlog heeft in de decennia erna in Nederland een vaste functie gehad als moreel ijkpunt in de meest uiteenlopende kwesties.
Wie zich in een discussie beriep op de waarden die in de Tweede Wereldoorlog op het spel stonden, had bij voorbaat het gelijk aan zijn zijde. Wie de aandacht wilde trekken, of het publiek wilde choqueren greep al snel naar de symboliek van de oorlog. Een grove vloek of een uitgestoken middelvinger had slechts een beperkt effect, voor een hakenkruis of een jodenster gold: altijd prijs. Het aantal spandoeken dat na de oorlog in demonstraties is meegezeuld met verwijzingen naar de oorlog, of elementen daaruit, is ontelbaar.
Onvergetelijk is de demonstratie uit 1993 van woedende bezitters van vechthonden. Op het Binnenhof voerden ze actie tegen aangekondigde regeringsmaatregelen om beperkingen te stellen aan het bezit van pitbulls etc. Zij droegen gele sterren, en hadden die ook aan hun lievelingsdieren bevestigd.
Zo is de Tweede Wereldoorlog eigenlijk nooit weggeweest. Harry Mulisch laat in zijn roman 'Het stenen bruidsbed' uit 1959 (!) al iemand zeggen dat de Tweede Wereldoorlog pas voorbij is als de laatste mens die ‘m heeft meegemaakt gestorven is. Inmiddels heeft hij zijn mening licht bijgesteld:
‘De Tweede Wereldoorlog is pas echt afgelopen als er een derde komt, pas dan stoppen we met praten over de tweede. Dus laten we hopen dat we voor eeuwig over de Tweede Wereldoorlog moeten praten.'
