Onafhankelijkheid Indonesië in 1949

Onder druk van Amerika erkent Nederland in 1949 de onafhankelijkheid van Indonesië. Koningin Juliana tekent de overdracht in somber Amsterdam, in Jakarta viert een menigte (met Sukotjo) feest met Soekarno.

Bron: De Oorlog, deel 8 (2 min. 37 sec.)

Media:

  • Onafhankelijkheid Indonesië in 1949
    Onafhankelijkheid Indonesië in 1949
    Onder druk van Amerika erkent Nederland in 1949 de onafhankelijkheid van Indonesië. Koningin Juliana tekent de overdracht in somber Amsterdam, in Jakarta viert een menigte (met Sukotjo) feest met Soekarno.
    Bron: De Oorlog, deel 8 (2 min. 37 sec.)
    'Daar werd iets groots verricht'
    'Daar werd iets groots verricht'
    Nederlandse ingenieurs hebben tijdens de 350-jarige aanwezigheid van Nederland in Indonesië het land vol trots voorzien van een infrastructuur van spoorbruggen, wegen en waterwerken, de belangrijkste Nederlandse erfenis.
    Bron: De Oorlog, deel 7 (1 min. 26 sec.)
    Verkiezingen, oorlog en buitenland
    Verkiezingen, oorlog en buitenland
    Na de verkiezingen van 1948 begint Nederland weer met een grote militaire actie in Indonesië. Het verovert nu de Republikeinse hoofdstad Djocja. Maar door buitenlandse druk moet Nederland inbinden. Met Bromlewe.
    Bron: De Oorlog, deel 8 (2 min. 2 sec.)
  • Magnifier
    Burgerzaal in Paleis op de Dam
    Burgerzaal in Paleis op de Dam
    Rob Trip in de grote Burgerzaal van het Paleis op de Dam
    Bron: Weblog De Oorlog

Onafhankelijkheid Indonesië

De situatie werd in 1949 onhoudbaar. Nederland moest zich neerleggen bij de realiteit: de onafhankelijkheid van Indonesië was niet langer tegen te houden.
Op 29 december 1949 tekende koningin Juliana de soevereiniteitsoverdracht, in het paleis op de Dam. Daarmee kwam een einde aan driehonderd jaar Nederlandse dominantie in het Indonesisch eilandenrijk.

De situatie tussen beide landen zou nog lang gespannen, en bij vlagen zelfs vijandig blijven, omdat Nederland aanspraken bleef maken op Nieuw Guinea, het uitgestrekte en dunbevolkte gebied ten westen van de archipel. Het duurde nog een jaar of twaalf voor de roodwitblauwe vlag ook daar gestreken werd.

Maar in feite was de rol van Nederland als vooraanstaande koloniale mogendheid, met tientallen miljoenen onderdanen en een onuitputtelijke rijkdom aan grondstoffen, op de helft van de twintigste eeuw uitgespeeld.

Met haar handtekening bezegelde de koningin de nieuwe positie van haar land: een bescheiden natie, die bescherming moest zoeken onder de vleugels van machtige bondgenoot Amerika.

Meer over dit onderwerp