Margaretha Ferguson (dagboek)
Categorie: Kampen-
Persoonsgegevens
Naam Margaretha Ferguson (dagboek) Functie Schrijfster in Jappenkamp Categorie Kampen VideoFerguson over radio Margaretha Ferguson hoort na de nederlaag tegen Japan in 1942 op de radio Maleise toespraken in plaats van de vertrouwde Nederlands-Indische radio, schrijft ze in haar dagboek. Bron: De Oorlog, deel 7 (22 sec.) -
Persoonsgegevens
Naam Margaretha Ferguson (dagboek) Functie Schrijfster in Jappenkamp Categorie Kampen VideoGebrek in kamp Tjideng In het vrouwenkamp Tjideng in Jakarta is gebrek aan van alles. Zoals zeep en eieren, noteert Margaretha Ferguson in haar dagboek. Het kamp wordt ook steeds voller en kleiner: eerst 2.500, dan 5.000 en tenslotte 10.000 kampbewoners. Bron: De Oorlog, deel 7 (1 min.) -
Persoonsgegevens
Naam Margaretha Ferguson (dagboek) Functie Schrijfster in Jappenkamp Categorie Kampen VideoLeven in kamp In de Jappenkampen is het bijhouden van een dagboek verboden. Margaretha Ferguson negeert het verbod en schrijft over de sleur in het haar kamp. Bron: De Oorlog, deel 7 (32 sec.) -
Persoonsgegevens
Naam Margaretha Ferguson (dagboek) Functie Schrijfster in Jappenkamp Categorie Kampen FotoMargaretha Ferguson Bron: De Oorlog, deel 7
Voor vrouwen in Jappenkampen gold dat ze geen dagboeken mochten bijhouden, maar dat deed schrijfster Margaretha Ferguson dat in het geheim toch.
Ze zat in Tjideng en schreef geregeld over de drukte, en de pogingen enige orde in de chaos te scheppen. Ferguson schrijft:‘In de wijk is het soms wel moeilijk je levend te blijven voelen, dat kost inspanning, kracht, vitaliteit, zin voor humor; vooral in kleine dingen moet het levende gevonden worden, want globaal gezien is ons bestaan een sleurbestaan van huishouden, sloven, zwoegen, in eentonige hitte, met als onderbreking eentonige druilerige regendagen, zonder de spanning van omgang tussen mannen en vrouwen’
Het gebrek aan voedsel zorgt voor grote spanningen in het kamp. 'Er zijn in deze weinige maanden al aardig wat vriendschappen kapotgegaan', constateert Ferguson al in november 1942.
Het gebrek aan zeep is een ander probleem. ‘Om de haverklap word je opgeschrikt: heb je gehoord, vanaf morgen komt er geen zeep meer in de wijk, gauw kijken of er nog wat is! Ik ren naar de pasar.
Er staat een lange rij van vrouwen die twee eieren per persoon kunnen kopen en wat suiker. Als ik aan de beurt ben krijg ik een heel klein stukje zeep. Dat heeft me een uur staan gekost.’