Spoorbrug aan een rivier

Diep in het binnenland van noord Sumatra. Hier in de buurt zijn de voormalige Japanse interneringskampen. Daarvan zijn er op Sumatra veel geweest, maar deze zijn de ‘laatsten’. Ofwel het mannen- en vrouwenkamp waar aan het einde van de oorlog alle blanken die er nog waren op Sumatra naar toe zijn gebracht.

Het mannenkamp, Si Rengorengo, is hier redelijk in de buurt. Het vrouwenkamp, Aek Paminke, is een stuk terug. Het lag in een rubberplantage en die plantage is er nog, met dezelfde naam.

Morgen gaan we kijken. Vandaag ging niet meer, het heeft ons ruim 8 uur gekost om hier te komen vanuit Medan. Over een drukke tweebaansweg, met veel wegwerkzaamheden. Door al het vrachtverkeer zijn er ook veel inhaalmanoeuvres nodig.

Gelukkig heeft Atik een goede chauffeur geregeld. Hij neem geen risico’s, maar haalt wel in als het maar even kan. Ik dommel af en toe weg, al blijft het landschap prachtig. Heel veel palmolieplantages. Af en toe een brug over een snelstromende rivier. We lunchen ook aan zo’n rivier.

Leve de chauffeurs die ook goede eettenten kennen. Zicht op een spoorbrug die nog heel goed in de Nederlandse tijd kan zijn aangelegd.

's Avonds via internet communiceren met de NPS

Gerda Jansen Hendriks