De eerste foto’s na aankomst in Indonesië - Leo Bromlewe staat in het midden

Vandaag doen we het interview dat ik eigenlijk in Indonesië zou doen, maar dat daar niet door kon gaan. Onderwerp: de Nederlandse jongens die destijds als militair, al dan niet dienstplichtig,  naar Indonesië werden gestuurd. Om te vechten in een oorlog die zo niet mocht worden genoemd.

Leo Bromlewe kan fascinerend vertellen: hoe hij zich als 21-jarige in mei 1945 aanmeldde als oorlogsvrijwilliger om te vechten tegen Japan. Hij had deel uitgemaakt van het verzet in de kop van Noord-Holland en wilde nu zijn zus gaan bevrijden die in het Jappenkamp zat.

Rob in gesprek met Leo Bromlewe

Toen vielen de atoombommen op Hirsohima en Nagasaki en er kwam al snel bericht dat zijn zus op de boot terug naar Holland zat. Leo Bromlewe hoefde niet meer naar Indonesië.

De Nederlandse regering dacht daar anders over. Bromlewe moest zijn dienstplicht vervullen en dat betekende onherroepelijk uitzending naar Indonesië.

Het peloton van Bromlewe ontdekt een luipaard in een val

Wij – Rob, cameraman Bernd en geluidsman Mike -  luisteren allemaal ademloos naar zijn ervaringen daar. Ik weet zeker dat de kijker het straks ook zal doen. En het gaat me nu al aan het hart dat ik door tijdgebrek minder kan laten zien en horen dan ik zou willen.

Het echtpaar Bromlewe, 1950 en 2009

Leo Bromlewe is al verloofd als hij naar Indonesië vertrekt, met een meisje uit Callantsoog. Ze trouwen als hij, na drie lange jaren, eindelijk terug kan naar Nederland. Zij is nog steeds mevrouw Bromlewe.

In de uitzending is ze niet zien, maar ik weet zeker dat ze in al die jaren een belangrijke rol heeft gehad in het leven van haar man. Daarom maak ik ook een foto van hen samen.

Gerda Jansen Hendriks