• De Oorlog
• Personen
• Nel van de Wardt-Kikkert (interview)

Lettergrootte AAA

Nel was arts in opleiding, maar na de lezing van Cleveringa, die voor erg veel oproer zorgde, werd de Universiteit van Leiden gesloten, dus toen zette ze haar opleiding in Amsterdam voort, aan de Universiteit van Amsterdam.

In de film van Dick Laan is te zien hoe de bewoners van de Wagnerkade er toch het beste van proberen te maken. Mw. Van de Wardt-Kikkert herinnert zich de bezettingstijd als een wonderlijke tijd:

'Aan de ene kant kreeg je van alles mee van de oorlog, zoals bombardementen, een verdwaalde V1, de voedselsituatie en van die oppakkerijen – op 6 december 1944 was er een oppakkerij in Kennemerland (ook bekend als de de Sinterklaasrazzia). Mijn vriendje was hier en die moesten we dus verstoppen.

Het waren oude Duitsers die dat uitvoerden en die namen genoegen met het bekijken van onze persoonsbewijzen, ze hebben niet verder gezocht. Daarna is mijn vriendje ondergedoken. Het vriendje van mijn zusje zat ondergedoken in de Jan Steenstraat, en die is door de Gestapo gepakt.'

Tegelijkertijd ging ook veel van het leven z’n gewone gangetje, ze probeerden er het beste van te maken. De Hongerwinter was bij het gezin op de Wagnerkade niet zo hevig als in de grote steden van West-Nederland:

'Wij hebben zelf geen honger gehad in de Hongerwinter, wij kregen van familie op Texel regelmatig bonen en aardappelen. En dat werd dan ook doorgegeven hier, voor wie dat nodig had. Iemand is mij na de oorlog nog komen bedanken omdat mijn vader hun gezin af en toe wat toestopte. Iedereen op de Wagnerkade plantte ook groenten.' Dit is ook in de film van Dick Laan te zien.

'Ik herinner me vooral de kou, en licht, en weinig voeding. We stookten in een oorlogskacheltje. We hadden ook een karbietlamp, maar daar moest je zuinig mee doen. Je ging maar vroeg naar bed, eigenlijk. Wat betreft eten, kregen we allerlei zendingen van familie op Texel.'

Toch brak voor mw. Van de Wardt de oorlog pas goed uit, toen ze in maart 1945 naar Texel vertrok, om een chirurg te assisteren in het noodhospitaal in Den Burg. Op Texel was geen honger of hongeroedeem, de boeren hadden genoeg te eten. Wat mw. Van de Wardt wel op Texel meemaakte, is de opstand van de Georgiers.

'Het was een erg gekke tijd. Texel was een paar uur bevrijd, mensen gingen met vlaggetjes naar buiten, zaten oranje linten te knippen, en toen begon er een reuze beschieting en toen werd het pas echt oorlog. Daar op Texel heb ik na de bevrijding meer oorlog meegemaakt dan hier op de Wagnerkade.'

• Personenoverzicht