Einsatzgruppen in de Sovjet-Unie

Officieel moesten de Einsatzgruppen van de SS partisanen en communisten uit de weg te ruimen. Maar doordrenkt van antisemitisme beginnen ze ook joodse gemeenschappen te vermoorden.

Bron: De Oorlog, deel 5 (56 sec.)

Media:

  • Einsatzgruppen in de Sovjet-Unie
    Einsatzgruppen in de Sovjet-Unie
    Officieel moesten de Einsatzgruppen van de SS partisanen en communisten uit de weg te ruimen. Maar doordrenkt van antisemitisme beginnen ze ook joodse gemeenschappen te vermoorden.
    Bron: De Oorlog, deel 5 (56 sec.)
    Jodenvervolging in de Sovjet-Unie
    Jodenvervolging in de Sovjet-Unie
    Tijdens de Duitse opmars door de Sovjet-Unie vanaf juni 1941 begint het Duitse leger in de geest van de denkbeelden van Hitler (die meent dat de Joden vernietigd moeten worden) met het vermoorden van Joden.
    Bron: De Oorlog, deel 5 (2 min. 12 sec.)
    Jodenvervolging in Nederland
    Jodenvervolging in Nederland
    Nederland heeft het hoogste percentage slachtoffers van de jodenvervolging tijdens WO II van West-Europa. Een 16-jarige joodse jongen probeert de situatie onder woorden te brengen.
    Bron: De Oorlog, deel 5 (1 min. 7 sec.)

De beslissing van de nazi-top

Naar de beslissing om tot de uitroeiing van de Europese Joden over te gaan is veel onderzoek verricht, maar nergens is ooit een schriftelijk besluit opgedoken. Het is zelfs niet zeker of Hitler persoonlijk die beslissing genomen heeft.
De meeste historici geloven dat wel, maar aantonen kunnen ze het niet. Er is wel een passage over te vinden in de uitvoerige dagboeken van Joseph Goebbels, Hitlers minister van Propaganda.

Op 12 december 1941, kort na de entree van de Amerikanen in de oorlog en op een moment dat de veldtocht in de Sovjet-Unie in modder en sneeuw was vastgelopen, noteerde hij:

‘Wat de Joodse kwestie betreft is de Führer vast besloten schoon schip te maken. De vernietiging van de Joden moet de logische consequentie zijn. In deze kwestie moeten we niet sentimenteel zijn.

We zijn er niet om medelijden met de Joden te hebben, maar alleen medelijden met ons Duitse volk. Nu het Duitse volk weer 160.000 levens heeft geofferd in de campagne in het oosten, moeten de veroorzakers van dit bloedige conflict dat met hun leven betalen.’


Een dag later, 13 december 1941 hield de plaatsvervanger van Hitler in Polen, Hans Frank, een toespraak waarvan een kopie bewaard is gebleven. Op een stafvergadering van het Generalgouvernement, waarvan hij leiding had, zei hij volgens dat document:

‘Die 3,5 miljoen Joden, we kunnen ze niet doodschieten, we kunnen ze niet vergiftigen, maar we zullen stappen moeten ondernemen om ze op de een of andere manier uit de weg te ruimen, en dat in samenhang met de te bespreken maatregelen in het Reich.’

Beide documenten wijzen erop dat het proces van verdere radicalisering in de jodenvervolging, dat midden 1941 was begonnen, aan het einde van dat jaar was uitgelopen op het vaste voornemen de Joden niet alleen te verwijderen uit Europa maar ook werkelijk te doden.


Bron:
*Joseph Goebbels, 'Tagebücher 1924-1945, band 4' (Reuth, 2003)

Meer over dit onderwerp