Jodenvervolging in de Sovjet-Unie

Tijdens de Duitse opmars door de Sovjet-Unie vanaf juni 1941 begint het Duitse leger in de geest van de denkbeelden van Hitler (die meent dat de Joden vernietigd moeten worden) met het vermoorden van Joden.

Bron: De Oorlog, deel 5 (2 min. 12 sec.)

Media:

  • Jodenvervolging in de Sovjet-Unie Button Play
    Jodenvervolging in de Sovjet-Unie
    Jodenvervolging in de Sovjet-Unie
    Tijdens de Duitse opmars door de Sovjet-Unie vanaf juni 1941 begint het Duitse leger in de geest van de denkbeelden van Hitler (die meent dat de Joden vernietigd moeten worden) met het vermoorden van Joden.
    Bron: De Oorlog, deel 5 (2 min. 12 sec.)
    Einsatzgruppen in de Sovjet-Unie Button Play
    Einsatzgruppen in de Sovjet-Unie
    Einsatzgruppen in de Sovjet-Unie
    Officieel moesten de Einsatzgruppen van de SS partisanen en communisten uit de weg te ruimen. Maar doordrenkt van antisemitisme beginnen ze ook joodse gemeenschappen te vermoorden.
    Bron: De Oorlog, deel 5 (56 sec.)

Einsatzgruppen in de Sovjet-Unie

In de zomer van 1941 ruimden de Einsatzgruppen van de SS, die in het kielzog van de Wehrmacht de Sovjet-Unie binnentrokken, zoveel mogelijk communistische functionarissen uit de weg.
Gaandeweg maakten ze geen onderscheid meer tussen communisten en Joden – duizenden en duizenden werden er zonder enige vorm van proces geëxecuteerd.

Sommigen van degenen die dit gruwelijke werk uitvoerden, protesteerden aanvankelijk, maar door de groepsdwang, door extra privileges (vooral drank) en ook door gewenning hielden ze vol, soms maanden achtereen.

Het kan heel goed zijn dat er vanaf dat moment sprake was van een glijdende schaal, dat zonder expliciete bevelen van de Führer de moord op de joden steeds massaler en steeds systematischer werd. Het was algemeen bekend dat het uitroeien van de joden de grote wens was van Hitler.

De Britse historicus en Hitler-biograaf Ian Kershaw introduceerde hiervoor de term ‘Hitler entgegenarbeiten’, Hitler ‘tegemoetwerken’ – datgene doen waarvan je mocht aannemen dat het strookte met de wil van de Führer, en de wil van de Führer was voor veel nazi’s het hoogste gebod.


Bronnen:
*Ian Kershaw, 'Hitler 1936-1945, Vergelding' (Nemesis) (2000)
*Christopher Browning, 'Ordinary Men' (New York, 1992)

Meer over dit onderwerp