Nederlandse Jodenjagers

Niet alleen Duitsers zoeken naar joodse onderduikers. Ze kregen hulp van Nederlandse premiejagers van het Amsterdamse Bureau voor Joodse Emigratie die ongeveer 15.000 Joden oppakten.

Bron: De Oorlog, deel 5 (1 min. 55 sec.)

Media:

  • Nederlandse Jodenjagers Button Play
    Nederlandse Jodenjagers
    Nederlandse Jodenjagers
    Niet alleen Duitsers zoeken naar joodse onderduikers. Ze kregen hulp van Nederlandse premiejagers van het Amsterdamse Bureau voor Joodse Emigratie die ongeveer 15.000 Joden oppakten.
    Bron: De Oorlog, deel 5 (1 min. 55 sec.)

Jodenjagers

In de eerste maanden van 1943 begonnen de deportaties in Nederland enigszins te stagneren.
De eis van Adolf Eichmann om op 1 januari 1943 40.000 Joden te hebben afgevoerd was gehaald, maar nu zakte het tempo wat terug.

Om de gang er weer in te krijgen nam de nazitop in Den Haag, tijdens een van de Chef-Sitzungen, een bijzonder besluit. Sommige groepen medewerkers van de Sicherheitsdienst en de Sicherheitspolizei konden een premie krijgen voor elke Jood die ze vonden en arresteerden.

In de grote steden kwamen speciale afdelingen van de politie ervoor in aanmerking, en in Amsterdam daarnaast nog de recherche-afdeling van de Hausraterfassungsstelle, de club mannen die tot dan toe op jacht ging naar niet aangegeven joodse goederen, vooral edelmetaal, bont en kunst.

Vanaf nu mochten ze op ménsen jagen. Het tarief werd vastgesteld op 7,50 gulden, als er een strafgeval werd gearresteerd kon dat bedrag worden verdubbeld.

De politieagenten die deze speciale bevoegdheid kregen, hebben deze bijverdienste behouden tot de herfst van 1944, de premies waren toen inmiddels opgelopen tot veertig gulden per joodse arrestant.

Dat bedrag moet ook, per arrestant, betaald zijn voor de leden van de familie Frank op 4 augustus 1944, aan de Prinsengracht.


Bron:
Ad van Liempt, 'Kopgeld, Nederlandse premiejagers op zoek naar Joden' (Amsterdam, 2002)

Meer over dit onderwerp