AfleveringenVan Compiègne naar Compiègne
Op 22 juni 1940 liet Hitler de Fransen de overgave tekenen in dezelfde treinwagon in Compiègne, waar de Duitsers hun overgave op 11 november 1918 hadden moeten tekenen.
Bron: De Oorlog, deel 1 (2 min 22 sec.)
Media:
-
Van Compiègne naar CompiègneVan Compiègne naar CompiègneOp 22 juni 1940 liet Hitler de Fransen de overgave tekenen in dezelfde treinwagon in Compiègne, waar de Duitsers hun overgave op 11 november 1918 hadden moeten tekenen.Bron: De Oorlog, deel 1 (2 min 22 sec.)
Treinwagon bij CompiègneTreinwagon bij CompiègneFilmploeg in de replica van de treinwagon bij Compiègne.Bron: Weblog De Oorlog
Wapenstilstand Compiègne 1918
De Duitse militaire top had het raadzaam geacht Matthias Erzberger af te vaardigen naar Compiègne, waar de wapenstilstand op 11 november 1918 zou worden gesloten en de Duitse vernedering compleet zou zijn. Een politicus, geen militair.
Volgens de overlevering heeft Erzberger aan het begin van de bijeenkomst bij de Franse maarschalk Ferdinand Foch geïnformeerd naar voorstellen voor een wapenstilstand. Foch moet op botte toon geantwoord hebben: ‘Voorstellen? Ik heb geen enkel voorstel.’ Hij had slechts een dictaat in zijn tas, dat Duitsland diende te slikken.
Erzberger zat in een onmogelijk parket. De Duitse troepen, die zo lang in een patstelling hadden gezeten, waren de laatste maanden in de verdrukking geraakt. De komst van de Amerikanen naar het West-Europese slagveld was van beslissende invloed geweest.
De Duitsers moesten hun posities prijsgeven, en moesten toezien hoe honderdduizenden manschappen krijgsgevangen werden gemaakt. In eigen land heerste chaos.
Niemand had meer vertrouwen in keizer Wilhelm. De Duitse ondertekenaars van de wapenstilstand vertegenwoordigden op 11 november 1918 in de treinwagon in Compiègne eigenlijk al een republiek. In verschillende steden waren stakingen uitgebroken, en dat maakt je positie aan een onderhandelingstafel niet gemakkelijker.
Duitsland kreeg dertig voorwaarden te ondertekenen. Het moest onmiddellijk zijn troepen terugtrekken uit België, Frankrijk en Elzas-Lotharingen. Het moest 5000 kanonnen, 30.000 machinegeweren, 3000 mortieren en 2000 vliegtuigen aan de tegenstander overdragen. En daarnaast nog 5000 locomotieven, 150.000 treinwagons en 10.000 vrachtwagens. En ook nog 160 onderzeeboten en een groot deel van de oorlogsvloot.
Bovendien moest Duitsland grote stukken grond aan weerszijden van de Rijn ontruimen en ter controle aan de geallieerden overlaten. Het was een dictaat zonder genade – zelfs de economische blokkade van de Duitse havens bleef intact.
De Duitser Matthias Erzberger had geen keus, hij vertegenwoordigde een land in ontbinding. Hij besloot te tekenen: op 11 november, om 11 uur ’s ochtends, eindigde de Eerste Wereldoorlog. Om twee minuten voor elf sneuvelde bij het Belgische Mons de Canadese soldaat Price, hij wordt beschouwd als het laatste slachtoffer, ongeveer nummer 10 miljoen.
Meer over dit onderwerp