AfleveringenVrede van Versailles
De nadelige voorwaarden voor Duitsland bij de Vrede van Versailles in 1919 betekende dat het land 'aan de ketting' ging.
Bron: De Oorlog, deel 1 (58 sec.)
Media:
-
Vrede van VersaillesVrede van VersaillesDe nadelige voorwaarden voor Duitsland bij de Vrede van Versailles in 1919 betekende dat het land 'aan de ketting' ging.Bron: De Oorlog, deel 1 (58 sec.)
Animatie verloren gebieden DuitslandAnimatie verloren gebieden DuitslandOverzicht van de gebieden die Duitsland verloor na de Vrede van Versailles.Bron: De Oorlog, deel 1 (22 sec.)
Duitsland na Versailles 1919Duitsland na Versailles 1919Kaart van Duitsland na het verdrag van Versailles in 1919.Bron: De Oorlog, deel 1 -
Duitsland voor WO IDuitsland voor WO IKaart van Duitsland voor de Eerste Wereldoorlog.Bron: De Oorlog, deel 1
Vrede van Versailles
In de maanden na de Wapenstilstand van 11 november 1918 werkten de diplomaten van de geallieerde landen aan de definitieve afhandeling van de oorlog. Op 28 juni 1919 was het Verdrag van Versailles klaar voor ondertekening.
Duitsland had niet mogen deelnemen aan de besprekingen over het lijvige document, Duitse vertegenwoordigers mochten alleen maar een handtekening zetten. Het waren weer geen militairen, maar politici, de ministers Hermann Müller en Johannes Bell. Het verdrag was precies zo eerloos als de wapenstilstandsovereenkomst ruim een half jaar eerder. Duitsland verloor zijn koloniën, en ook grondgebied in Europa, zoals Elzas-Lotharingen aan Frankrijk, stukken van Pruisen aan Polen, en een stuk van Sleeswijk-Holstein aan Denemarken, dat niet eens aan de oorlog had deelgenomen.
Duitsland kreeg strenge bepalingen opgelegd omtrent zijn defensie: het mocht slechts een klein beroepsleger houden (100.000 man) en geen eigen wapenindustrie.
En tevens kreeg het een onoverzienbaar hoog bedrag aan herstelbetalingen te voldoen. Dat bedrag van 269 miljard goudmark, te voldoen in 42 jaar, werd weliswaar in de jaren erna gaandeweg verlaagd, maar het kwaad was geschied.
De Duitse minister van Buitenlandse Zaken, Ulrich von Brockdorff- Rantzau, trad een week voor ondertekening van het verdrag af. Hij had het ontwerp gelezen en gaf een kort, helder commentaar op de inhoud: ‘Duitsland houdt op te bestaan.'
Ook de Franse maarschalk Ferdinand Foch, de man van de treinwagon in Compiègne, voelde wel aan dat het verdrag geen bijdrage tot een duurzame vrede zou zijn.
Hij zei ten tijde van de ondertekening: ‘Dit is geen vrede maar een wapenstilstand van twintig jaar.’ Hij zat er maar een jaartje naast.
En de Britse kolonel Charles à Court Repington schreef al in 1920 het boek 'The First World War 1914-1918'. Hij realiseerde zich dat er een tweede op komst was.
Bronnen:
*Margaret Macmillan, 'Parijs 1919 - zes maanden die de wereld veranderden' (Amsterdam, 2005)
*Eric Weitz, 'Weimar Germany. Promise and tragedy' (Princeton, 2007)
Meer over dit onderwerp