D-Day en geallieerde opmars

Het geallieerde leger onder de Amerikaan Eisenhouwer landt op 6 juni 1944 in het Franse Normandië. De Duitsers weten de geallieerden nog 7 weken in Normandië vast te zetten, maar daarna gaat het snel via Parijs naar België.

Bron: De Oorlog, deel 6 (1 min. 6 sec.)

Media:

  • D-Day en geallieerde opmars Button Play
    D-Day en geallieerde opmars
    D-Day en geallieerde opmars
    Het geallieerde leger onder de Amerikaan Eisenhouwer landt op 6 juni 1944 in het Franse Normandië. De Duitsers weten de geallieerden nog 7 weken in Normandië vast te zetten, maar daarna gaat het snel via Parijs naar België.
    Bron: De Oorlog, deel 6 (1 min. 6 sec.)
    Waar komt de invasie? Button Play
    Waar komt de invasie?
    Waar komt de invasie?
    De Duitsers verwachten in 1944 een geallieerde invasie, maar bij welk deel van de Atlantikwall? De Nederlands kust had grote nadelen, te brede stranden en daarachter een te nat landschap, aldus historicus Christ Klep.
    Bron: De Oorlog, deel 6 (2 min. 28 sec.)
    De Atlantikwall Button Play
    De Atlantikwall
    De Atlantikwall
    Overzicht Duitse voorbereidingen tegen een eventuele invasie vanuit zee: de Atlantikwall. Er zijn verdedigingslinies opgeworpen langs de kust in Nederland, Vlaanderen en Frankrijk.
    Bron: Beeld en Geluid Beeld en Geluid:  Polygoon Hollands Nieuws, mei 1944

Duitse reactie op D-Day

Dat D-Day geslaagd was zou je niet zeggen als je in juni 1944 naar de Wochenschau ging kijken in de Duitse bioscopen.
Daar was een filmverslag van 8 minuten en 58 seconden te zien, waarin duidelijk werd aangetoond hoe de waakzame Duitse kustverdediging de aanval van de Engelsen en Amerikanen manmoedig had afgeslagen.

Er is een soort speelfilm van gemaakt. Je ziet de Duitse militairen razendsnel reageren op het eerste alarm. Je ziet ze hun geweer uit het rek halen en fris gewassen in perfecte discipline door de bunkergangen naar hun posten rennen.

Een loeiende commentaarstem geeft een toelichting op de beelden waarin lichtflitsen en explosies te zien zijn in een verder geheel duistere nacht:

‘Zware en lichtere luchtafweerbatterijen beschieten de bommenwerpers en en andere luchtformaties. Het geflits van kanonnen en explosies brengt licht in de nacht.

Nu komen de zwaardere kanonnen in stelling. Het hele verdedigingsfront is in alarmtoestand. Snelle eenheden van de Duitse marine plaatsen machtige tegenaanvallen.’

Er zijn beelden van een zeeslag te zien, die nooit is gehouden. In de verte weer een explosie. ‘Alweer een voltreffer,’ juicht de commentator.

Rijksminister Goebbels had besloten dat het zo moest. Het thuisfront moest niet ongerust gemaakt worden met zorgwekkende berichten uit het westen.

Dat er kennelijk een westelijk front was ontstaan was al onheilspellend genoeg. Maar de algehele lijn in de berichtgeving was: dappere Duitsers drijven de aanvallers terug de zee in.

In werkelijkheid was Duitsland verrast door D-Day. Eén dag voor de invasie had de opperbevelhebber in het westen, generaal Von Rundstedt, nog opgeschreven dat er geen tekenen waren van een onmiddellijke invasie.

Ondanks dat zag de Duitse soldaat Walter de strijd met de geallieerden zonnig tegemoet. In een brief naar Duitsland schreef hij:

‘We horen dat de Engelsen afgelopen nacht op de kust van het Kanaal zijn geland. In de komende dagen zullen we er wel meer van horen.

Die zullen er direct wel weer uitgeslagen worden. Er zal hier niet veel te lachen zijn voor ze. Is er nog nieuws bij jullie? Bloeien de bloemen in de tuin al?’


Bronnen:
*Wochenschau 14 juni 1944, Bundesarchiv, Berlijn
*Publicatie van soldatenbrieven op internet