Hoge soldij en 'Schlepperlass'

Duitse soldaten kregen een hoge soldij. Ze kochten veel in de bezette gebieden en mochten dat naar Duitsland meenemen, zoveel ze dragen en slepen konden (verordening: 'Schlepperlass'). Brief Heinrich Böll.

Bron: De Oorlog, deel 4 (1 min. 8 sec.)

Media:

  • Hoge soldij en 'Schlepperlass'
    Hoge soldij en 'Schlepperlass'
    Duitse soldaten kregen een hoge soldij. Ze kochten veel in de bezette gebieden en mochten dat naar Duitsland meenemen, zoveel ze dragen en slepen konden (verordening: 'Schlepperlass'). Brief Heinrich Böll.
    Bron: De Oorlog, deel 4 (1 min. 8 sec.)
    Boudier-Bakker over Duitsers
    Boudier-Bakker over Duitsers
    �De Duitsers zwoegen met grote tassen en zware pakken, er blijft niets in ons land, als het nog even duurt.�
    Bron: De Oorlog, deel 4 (22 sec.)

'Schlepperlass'

In 1940 vaardigt rijksmaarschalk Hermann Göring, die als vriend van de soldaten de geschiedenis wil ingaan, een curieuze verordening uit, die bekend staat als het ‘Schlepperlass’, de sleepvergunning.
Daar staat in: ‘Iedere Duitse soldaat die voor verlof naar de Heimat reist, mag, zoveel hij dragen en slepen kan, mee naar huis nemen.’

Er staat uitdrukkelijk bij vermeld dat hij daarvoor geen invoerrechten hoeft te betalen en dat de hulp van draagriemen en gordels is toegestaan. Hier en daar is er een foto van: een soldaat als een menselijke pakezel, gebukt onder een idiote hoeveelheid concumptiegoederen.

Na enige tijd werd er toch een maximum aan gesteld van vijftig kilo, maar van controle op dat gewicht is niets bekend. Een Duitse beambte uit Bohemen (tegenwoordig Tsjechië) schrijft in een rapport:

‘De bagagenetten in de sneltreinen naar het Rijk zijn op dit moment onafgebroken tot aan het dak gevuld met zware koffers, wanstaltige pakketten en overvolle tassen.’


Bron:
*Götz Aly, 'Hitlers Beneficiaries' (Londen, 2006), p. 104