Rob gluurt door het hek van villa Hansje

De ochtend beginnen we in Malang met het filmen van de Nederlandse villa’s die daar nog staan. Ik wil de shots straks gebruiken voor de scène rond mei 1940 in Indië. Als Duitsland Nederland binnenvalt wordt er in de hele archipel via de radio een codebericht uitgezonden. (meer lezen…)

Jacko en Mike zijn klaar met de zee opnames

Om half zes in de ochtend staan we tot ons middel in het water. Rob staat aan de vloedlijn. We vinden het allemaal toch niet erg passen als hij in zwembroek zou vertellen over het begin van de koloniale oorlog.

Naar plekken gaan waar zich zaken van belang hebben afgespeeld, betekent niet dat je de handelingen na hoeft te doen. De mariniers van toen waden trouwens met volle bepakking door het water op weg naar Pasir Putih. Het licht is mooi grijs en diffuus. Dat is wel passend bij het verhaal. (meer lezen…)

Toko Oen

Malang ligt op bijna 450 meter hoogte. Er staat een prettig windje. Ik ben alleen, Atik is terug naar Jakarta, naar haar 5 maanden oude dochtertje. Er is ook geen auto met chauffeur, en ik ben dolblij. Eindelijk mag ik flinke stukken wandelen.

Dat is raar hier in Indonesië. Lopen, dat doe je alleen als je heel arm bent. Elke betjak [fietstaxi] die ik passeer wil me meenemen. Maar je ziet lopend wel veel meer details.

Het centrum is zo’n 3 kilometer van mijn hotel. Onderweg passeer ik ‘Toko Oen’. Moet erg lachen om het bord dat er staat. (meer lezen…)

De trein

De trein vanuit Surabaya naar Malang is ‘Bisnis’. Dat is een klasse lager dan de trein naar Bandung. Grote verschil is het ontbreken van airco. Het oogt wel lokaler en daarom mooier voor het beeld. (meer lezen…)